maandag 30 augustus 2010

vrouwenemancipatie voltooid?...

Enkele dagen geleden las ik (in een LinkedIn oproep voor een cursus voor zakenvrouwen) dat hedendaagse vrouwen bevrijd zijn door de eerste, tweede, derde en zelfs al vierde emancipatiegolf. Ik heb daar toch minimaal de laatste emancipatiegolf van gemist, maar dat kwam misschien doordat ik toen te druk was met mijn hoofd boven water houden bij het combineren van de rol als echtgenote van carriereman, moeder van twee bloedjes, parttime werknemer, deeltijd student HBO-plus en vrijwilliger bij een non-profit-organisatie.


Nu ben ik in wat rustiger vaarwater: de kinderen zijn begonnen aan hun beroepsopleidingen, manlief heeft een prima job bij farmaceutisch bedrijf in Oss, en ik ben net voor de crisis begonnen met mijn eigen bedrijf.
Tijd genoeg (over) dus voor een bestuursfunctie bij Vrouwenbelangen.

Toen ik dat aan een kennis, zelf een succesvolle zakenvrouw, meedeelde keek ze mij verbijsterd aan: waar haalde ik de inspiratie vandaan om bij zo’n achterhaalde fossielenclub te gaan?????? Vrouwen hebben toch vandaag de dag alle keuzevrijheid om hun leven in te richten zoals zij zelf willen??? Vrouwen moeten niet zeuren maar de schouders eronder zetten!

Haar oordeel schoot mij weer te binnen toen ik op LinkedIn de oproep las voor een cursus kracht en kwetsbaarheid. Voor Vrouwen. Ik geloofde mijn ogen niet: een cursus kwetsbaarheid voor vrouwen. In wat voor wereld leven wij in 2010?

Even op een rijtje zetten: de zakenvrouw die vond dat vrouwen niet moeten zeuren heeft zelf, tot haar verdriet, geen kinderen. Zij stortte zich vol overgave op haar carriere. En met succes!

Een succesvolle politievrouw-van-allochtone-afkomst, die over haar glanzende carriere binnen het politiekorps vertelde gaf, desgevraagd, toe dat zij een keuze heeft gemaakt voor haar carriere. Een partner zou daar misschien nog wel bij kunnen, maar kinderen zijn geen optie: kids of carriere, dat is de keuze.

Zonder haar persoonlijk te kennen ben ik een bewonderaar van Annemarie van Gaal: als bijstandsmoeder begonnen en nu BN-er en een van de meest succesvolle zakenvrouwen van Nederland. Hoe deed ze dat toch? Werd zij misschien in haar ambities niet gehinderd door een echtgenoot?

Dit zijn drie voorbeelden van succesvolle vrouwen. Er zijn er talloze! Zij gingen en gaan voor eigen succes, en brengen daartoe offers. De “moeder” van al deze vrouwen is natuurlijk Aletta Jacobs, mede-oprichtster van Vrouwenbelangen.

Gelukkig zijn er ook vandaag de dag nog vrouwen die niet voor eigen persoonlijk gewin gaan, maar zich inzetten voor de bevrijding van en gelijke kansen voor vrouwen, die zonder breed maatschappelijk draagvlak niet die kansen kunnen grijpen. Zij pleiten bij verschillende organisaties, op verschillende wijze, bij overheden op nationaal en internationaal niveau, voor gelijke rechten , gelijke kansen en gelijke vertegenwoordiging. Zij schrijven rapporten en nemen deel aan congressen, veelal op eigen kosten, om op talrijke plaatsen in de wereld de Vrouwenzaak te bepleiten. Dat zijn de Vrouwen van Vrouwenbelangen! Hulde aan hen!

Freke Schoemaker

Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm

dinsdag 24 augustus 2010

Rolpatronen

Die ingebakken rolpatronen m/v.
Ik kom ze nog elke dag tegen.
Het zou verstandig zijn mij er niet (meer) aan te ergeren, want daarmee straf ik mij zelf het meest. Maar ik kan niet helpen ze waar te nemen.
Kijk naar het gezelschap dat werkt aan de huidige kabinetsformatie (VVD, CDA, PVV). Wie zitten aan tafel met de informateur(m)? Drie fraktievoorzitters (m) en drie assistenten (2m,1v,). Ik telde nog een v als assistent van de informateur. Totaal 8 personen, waarvan 6 mannen en 2 vrouwen, die de toekomst van ons land (51% v) voor jaren vastleggen. Zij worden overspoeld met alle mogelijke brieven ter beïnvloeding van hun gesprekken, maar een klacht over de sámenstelling van dit belangrijke gezelschap heb ik nog niet gezien. En dat terwijl op bijna alle kandidatenlijsten voor de Tweede Kamerverkiezingen de tweede plaats werd toegekend aan een vrouw. De meeste van hen zijn weer uit beeld als het echt belangrijk wordt.

De politieke macht is dus nog steeds vooral het mannendomein.

Wordt dat in de toekomst beter? Hoe worden de kinderen opgevoed? Stap eens een speelgoedwinkel binnen. De meisjes van nu hebben een aparte afdeling. Je hoeft niet te zoeken: volg het roze spoor! Imitiatie-huishoudspullen tot in de mooiste details. Ik liep er langs met een jongen van 12, die mij minachtend toevoegde: voor de meiden!

Soms zijn er tekenen van hoop. Ik ken ze echt: jonge vaders, die met liefde en aandacht de baby verschonen. Er over twisten wie (buiten!) het kind in de draagdoek mag vervoeren. Maar dat blijft een kleine groep mannen, die er veel voor over moet hebben hun aandeel in de kinderverzorging te kunnen en mogen leveren. Ook bij hun baas moet de knop om, want part-time werken is voor vrouwen; voor mannen is het vermindering van hun carrièrekansen.

In de sport lijkt het aantal typische mannensporten te verminderen. Maar prof-vrouwenvoetbal moet zich voortdurend in de aandacht vechten. Tot de trekker (v) ervan het zelfs opgeeft. Bij het WK in Zuid-Afrika werd de belangstelling tussen m/v gedeeld langs zeer traditionele lijnen: de voetballers en de Babes. Een teken van hoop: een vrouw is voorzitter geworden van een grote profvoetbalvereniging.

Soms een tegengestelde ontwikkeling. In de klassieke muziekwereld wordt de viool een vrouweninstrument genoemd. Ik las dat en vond het niet erg!

Tot slot nog een uit de kampeerwereld. Nee, het gaat nu niet over de afwas. Het is geen taboe meer dat mannen de campingafwas doen; dat gaat beter. Anderzijds zie ik wel altijd de mánnen met de barbecue bezig. Zouden vrouwen dat misschien maar zo laten omdat hij dan tenminste ook een aandeel aan het koken heeft? Misschien kom ik op de verkeerde campings, maar als ik naast mijn man aan het stuur zit en aankom met de caravan kijkt men daar van op. Ik krijg dan (later) van vrouwen te horen dat zij dat ‘bewonderenswaardig’ of ‘moedig’, kortom bijzonder vinden. En het is echt niet moeilijker dan gewoon auto rijden, zeg ik dan. Soms vraag ik haar of zij het dan van haar man ook zo geweldig vindt dat hij dat doet. !!!??? Maar meestal vraag ik waarom zij het zelf niet doet of tenminste geprobeerd heeft. Het antwoord geeft te denken: ‘Hij gaat er van uit dat vrouwen dat niet kunnen en zegt dat hij geen rustig moment zou hebben als ik achter het stuur zou zitten met de caravan erachter. En dan toch doorzetten? Nee, hoor, ik ga daarover geen ruzie maken, het is ook míjn vakantie.” Overigens betrapte ik mij zélf op een rolvooroordeel, toen ik verrukt afliep op een groepje vrouwen, die elk alleen met een caravan op de camping aankwamen. De club van alleengaande vrouwelijke caravanners; goed zo.

Blijft de vraag:
- wachten we rustig tot het vanzelf beter wordt of leggen we de vinger op elk rolpatroon-misbaksel wat we tegen komen?

Cock Kerling.


Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm

zondag 15 augustus 2010

Gelijke behandeling???

Vorige week ontving ik via email een schokkende powerpoint-presentatie, getiteld “Canvas Prison”. In een serie dia’s werd duidelijk gemaakt wat het dragen van een Boerka in de praktijk inhoudt. Een zwaar kledingstuk, waarmee vrouwen niet alleen aan het zicht van de buitenwereld worden onttrokken, maar ook zelf nauwelijks meer zicht hebben op die buitenwereld. Voor hun ogen is een fijnmazig gaas in de “kijkopening” van de Boerka geplaatst, waardoor het zicht in hoge mate wordt belemmerd. Een bril dragen wordt onmogelijk door de Boerka, dus als je als vrouw slechtziend bent: pech!!! Veilig de straat oversteken: jammer dan, het uitzicht wordt zo belemmerd dat er veel ongelukken gebeuren. Maar ook: hard weglopen is nogal lastig! En wat denk je van bevallen in een boerka? En je kind knuffelen, vasthouden, voeden, oogcontact?...
Gelukkig heeft iemand inmiddels de presentatie op YouTube gezet: Kijk maar eens op http://www.youtube.com/watch?v=ojBrzUil0Ig.
Wie de powerpoint-presentatie wil ontvangen kan deze aanvragen bij bureau@vrouwenbelangen.nl

Vrijdag j.l. stond in mijn krant in een heel klein berichtje dat een Iraanse vrouw, waarschijnlijk na dagenlange marteling, haar overspel heeft toegegeven. Zij zal, naar "goed islamitisch gebruik"worden gestenigd...

Nog meer islam, of nog meer vrouwenmishandeling:
Time is in opspraak. Het veelgelezen Amerikaanse tijdschrift heeft op de cover Aisha afgebeeld. Een tot voor kort onbekende vrouw, die gruwelijk mishandeld is door de Talibaan. Time is helder over het waarom van plaatsing: What Happens If We Leave Afghanistan. Op de weblog van nrc is de discussie hierover losgebarsten... Volg de discussie of praat mee op http://weblogs.nrc.nl/expertdiscussies/kan-de-cover-van-time/

In Nederland worden de bestaande wetten met betrekking tot gelijke behandeling geïntegreerd tot één nieuwe wet. Recent is hiervoor het concept-wetsvoorstel Integratiewet Awgb ter consultatie voorgelegd. De internet-consultatie loopt tot 1 oktober. Kijk hiervoor op http://www.internetconsultatie.nl/integratiewetawgb

En tenslotte iets geheel anders:
Een kwart van de, door een Brits modeblad ondervraagde, vrouwen toont hun ware gezicht niet aan hun partner... Hoe dat zit? Zij hebben zich nog nooit "naturel "aan hun partner laten zien, en een flink deel van deze vrouwen sluipt 's morgens eerder dan manlief het bed uit om alvast de make-up wat bij te werken. Het mocht anders eens op een relatiecrisis uitlopen. Misschien moeten deze vrouwen eens een tijdje aan de Boerka????
Lees het artikel op http://www.nu.nl/lifestyle/2304100/kwart-vrouwen-toont-ware-gezicht-niet-partner.html

Freke Schoemaker







Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm

zondag 1 augustus 2010

Meer vrouwen in de politiek?!!!

KIESRECHT en VERKIEZINGEN


In 1894 werd de “Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht“ opgericht. Het begon met een klein aantal leden ook al omdat veel vrouwen door hun man werden tegengehouden om zich aan te sluiten. Maar langzaam groeide onder aanvoering van de eerste voorzitter Annette Versluys-Poelman, het besef onder vrouwen dat hun stem nodig was om gewenste maatschappelijke verbeteringen te kunnen bereiken.

De tweede voorzitter, Aletta Jacobs van 1903 - 1919, was sterk gericht op het verkrijgen van kiesrecht. Zij vernam in 1883 al dat in de grondwet inzake kiesrecht alleen Nederlanders genoemd werden, dus niet mannen of vrouwen. Zij verzocht toen de burgemeester van Amsterdam om op de kiezerslijst te worden geplaatst, als belastingbetalend burger. Dat werd geweigerd en zij ging in beroep tot en met de Hoge Raad, die haar meldde dat een vrouw geen kiesrecht mocht uitoefenen. In 1887 werd in de nieuwe Grondwet het actieve en passieve kiesrecht aan mannelijke Nederlanders toegekend!

Het is aan de strijd van die eerste vrouwen te danken dat in 1917 het passieve en in 1919 het actieve kiesrecht ook aan vrouwen werd toegekend, door het woord mannelijke weer uit de grondwet te schrappen. Weinig zullen die eerste vrouwen hebben vermoed dat nu, in 2010, nog steeds vrouwen actief zijn om (verborgen) achterstanden op mannen in te halen.

De Vereniging voor Vrouwenbelangen, Vrouwenarbeid en gelijk Staatsburgerschap, kortweg Vrouwenbelangen, is een rechtstreekse opvolger van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht.

Het gelijk staatsburgerschap is tegenwoordig een speerpunt voor de vereniging, vooral, maar niet uitsluitend, gericht op evenredige vertegenwoordiging in de politieke organen.

In 1996 maakte het Kabinet streefcijfers bekend, voor Tweede Kamer en Provinciale Staten 35%, bij elke volgende verkiezing 5% groei; voor Eerste Kamer en Gemeenteraden 30% , ook telkens te verhogen met 5% tot evenredigheid bereikt is. Dat houdt in dat nu in 2010 die evenredigheid bereikt zou moeten zijn…. Hoe staan we er nu voor?

Tweede Kamer dit jaar 41%

Provinciale Staten 2007 36%

Eerste Kamer 2007 35%

Gemeenteraden 2006 26%

De uitslagen van ruim 400 gemeenteraden 2010 zijn nog niet kompleet, maar steekproeven zien er niet erg hoopvol uit.

De streefcijfers zijn duidelijk niet gehaald.

Het is nog steeds nodig om te stimuleren dat op vrouwen voorkeurstemmen worden uitgebracht.

De meeste partijen hebben voldaan aan het verzoek van M/V 50/50 (een werkgroep van Vrouwen-belangen) om achter elke kandidaat op de kieslijst een m of v te zetten, zodat kiezers weten of zij op een man of vrouw stemmen.

In 2011 zijn er verkiezingen voor de Provinciale Staten. De partijen zoeken nu hun kandidaten, dus nu is het tijd om als partijlid te bevorderen dat er voldoende vrouwen op de lijsten komen en vooral op verkiesbare plaatsen. Omdat Provinciale Staten de Eerste Kamerleden kiezen, bepaalt de samenstelling van Provinciale Staten mede de aantallen vrouwen in de komende Eerste Kamer.

Belangrijke verkiezingen dus, maak gebruik van het kiesrecht waar bijna een eeuw geleden zo hard voor gevochten is.

Annemarie Nijenhuis-Hasselman

penningmeester van Vrouwenbelangen