In het voorjaar van 2011 wordt voor de negende maal de Johanna W.A. Naberprijs uitgereikt voor de beste afstudeerscriptie (Master niveau, doctoraal scriptie of licentieverhandeling) op het gebied van vrouwen-/gendergeschiedenis. Deze prijs wordt uitgeloofd door Aletta, instituut voor vrouwengeschiedenis, (voorheen het IIAV) en de Vereniging voor Genderschiedenis (VVG) met als doel het onderzoek op het gebied van vrouwen-/gendergeschiedenis te bevorderen. De prijsuitreiking vindt plaats tijdens de Algemene Ledenvergadering van de VVG in april 2011.
Heb jij een scriptie geschreven op dit gebied? Dan roepen Aletta en de VVG je op mee te dingen naar deze prijs waar je € 500 mee kunt verdienen. En de eer natuurlijk! De prijs is genoemd naar Johanna Wilhelmina Antoinette Naber (1859-1941), schrijfster van talrijke historische studies en één van de oprichtsters van, het Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging (nu Aletta, instituut voor vrouwengeschiedenis) in 1935.
Voorwaarden voor deelname
Iedereen die aan een Nederlandse of Vlaamse universiteit of hogeschool een afstudeerscriptie op het gebied van vrouwen- en/of gendergeschiedenis heeft geschreven, komt in aanmerking voor deze prijs. Je hoeft geen historicus te zijn, als het onderwerp van de scriptie maar betrekking heeft op vrouwen-/gendergeschiedenis. Je scriptie moet afgerond zijn tussen 1 september 2009 en 1 december 2010. De sluitingsdatum voor inzending van je scriptie met ingevuld deelnameformulier is 2 januari 2011.
Meer informatie vind je op: www.aletta.nu en www.vrouwengeschiedenis.nl
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
zondag 12 december 2010
woensdag 24 november 2010
vrouwen in de klassieke muziek
En de winnaar was...... een jonge vrouw, Joann Whang.
Zij ontving als deelnemer aan het Nationaal Cello Concours, gehouden tijdens de derde Amsterdamse Cellobiënnale in november 2010, de juryprijs én de publieksprijs. Ik zat tussen het publiek dat mocht meestemmen.
Echt, ik heb niet op haar gestemd omdat zij een vrouw is, maar omdat zij prachtig, beheerst en gevoelvol speelde. Toch vond ik het heerlijk dat de enige vrouwelijke finalist zo duidelijk de beste was!
Hoe zit het eigenlijk met de vrouwen in de klassieke muziekwereld?
Is dat 50/50?
Ik ken geen wetenschappelijk onderzoek, maar als regelmatige concertbezoeker (niets meer dus) weet ik dat dat bij lang na niet het geval is. Niet bij de uitvoerenden en zeker niet bij de componisten.Bij de componisten tref je zelden vrouwen aan. En als zij er dan al zijn of ooit waren dan wordt hun werk niet vaak uitgevoerd.
Als Nederlandse componiste is alleen Henriëtte Bosmans (1895-1952) algemeen bekend.Vandaar mijn motivatie tijdens de Cellobiënnale te gaan luisteren naar de All-American Cello Band. Een gelegenheidsensemble bestaande uit 8 Amerikaanse, jonge mensen (m/v 2/6), die werken speelden van Amerikaanse componisten. Dat bleken vier vrouwen, die een opdracht voor een compositie hadden gekregen, speciaal voor dit cellofeest. Geen gemakkelijke bekende muziek, maar de zaal -waarin veel jongeren- reageerde enthousiast!
Ze zijn er dus wel...aansprekende vrouwelijke componisten.
Bij de uitvoerende musici (zeker bij de Nederlandse) zien we steeds meer vrouwen, vooral onder de jongere garde. Iedereen kent onze sterviolisten Isabelle van Keulen, Liza Ferschtmann en Janine Jansen. En dan lees je: ' Viool wordt steeds meer een vrouweninstrument!'. En dat was niet aardig bedoeld.
Kinnesinne?
Er zijn inderdaad veel vrouwen die prachtig viool kunnen spelen. Maar in de orkesten en ensembles zien we vrouwen bij alle instrumenten, ook bij de blazers en de grote, onhandelbare snaarinstrumenten, zoals de bas en de harp. Vergeleken bij de bezetting van buitenlandse orkesten scoren de Nederlanders goed, kwalitatief en qua samenstelling.
Opvallende uitzondering zijn de vrouwelijke dirigenten. Wereldbekend zijn het er maar drie. En daaronder (natuurlijk) een Amerikaanse, Marin Alsop, die hier geregeld als gastdirigent optreedt.
In mei 2006 gaf zij een interview in de NRC waar zij vertelde dat zij negen was toen ze besloot dirigent te worden, nadat ze Leonard Bernstein aan het werk had gezien. "Het kwam niet bij me op dat het niet zou kunnen - een vrouw op de bok. Pas in de puberteit ontdekte ik dat ik een mannenberoep had gekozen......" . Op de vraag of ze kon verklaren dat er zo weinig vrouwelijke dirigenten waren antwoordde zij dat het wellicht iets te maken had met de leidinggevende positie van het vak.
Dat klinkt bekend.
Ook in de muziek dus een glazen plafond!
Cock Kerling, 23 november 2010
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
Zij ontving als deelnemer aan het Nationaal Cello Concours, gehouden tijdens de derde Amsterdamse Cellobiënnale in november 2010, de juryprijs én de publieksprijs. Ik zat tussen het publiek dat mocht meestemmen.
Echt, ik heb niet op haar gestemd omdat zij een vrouw is, maar omdat zij prachtig, beheerst en gevoelvol speelde. Toch vond ik het heerlijk dat de enige vrouwelijke finalist zo duidelijk de beste was!
Hoe zit het eigenlijk met de vrouwen in de klassieke muziekwereld?
Is dat 50/50?
Ik ken geen wetenschappelijk onderzoek, maar als regelmatige concertbezoeker (niets meer dus) weet ik dat dat bij lang na niet het geval is. Niet bij de uitvoerenden en zeker niet bij de componisten.Bij de componisten tref je zelden vrouwen aan. En als zij er dan al zijn of ooit waren dan wordt hun werk niet vaak uitgevoerd.
Als Nederlandse componiste is alleen Henriëtte Bosmans (1895-1952) algemeen bekend.Vandaar mijn motivatie tijdens de Cellobiënnale te gaan luisteren naar de All-American Cello Band. Een gelegenheidsensemble bestaande uit 8 Amerikaanse, jonge mensen (m/v 2/6), die werken speelden van Amerikaanse componisten. Dat bleken vier vrouwen, die een opdracht voor een compositie hadden gekregen, speciaal voor dit cellofeest. Geen gemakkelijke bekende muziek, maar de zaal -waarin veel jongeren- reageerde enthousiast!
Ze zijn er dus wel...aansprekende vrouwelijke componisten.
Bij de uitvoerende musici (zeker bij de Nederlandse) zien we steeds meer vrouwen, vooral onder de jongere garde. Iedereen kent onze sterviolisten Isabelle van Keulen, Liza Ferschtmann en Janine Jansen. En dan lees je: ' Viool wordt steeds meer een vrouweninstrument!'. En dat was niet aardig bedoeld.
Kinnesinne?
Er zijn inderdaad veel vrouwen die prachtig viool kunnen spelen. Maar in de orkesten en ensembles zien we vrouwen bij alle instrumenten, ook bij de blazers en de grote, onhandelbare snaarinstrumenten, zoals de bas en de harp. Vergeleken bij de bezetting van buitenlandse orkesten scoren de Nederlanders goed, kwalitatief en qua samenstelling.
Opvallende uitzondering zijn de vrouwelijke dirigenten. Wereldbekend zijn het er maar drie. En daaronder (natuurlijk) een Amerikaanse, Marin Alsop, die hier geregeld als gastdirigent optreedt.
In mei 2006 gaf zij een interview in de NRC waar zij vertelde dat zij negen was toen ze besloot dirigent te worden, nadat ze Leonard Bernstein aan het werk had gezien. "Het kwam niet bij me op dat het niet zou kunnen - een vrouw op de bok. Pas in de puberteit ontdekte ik dat ik een mannenberoep had gekozen......" . Op de vraag of ze kon verklaren dat er zo weinig vrouwelijke dirigenten waren antwoordde zij dat het wellicht iets te maken had met de leidinggevende positie van het vak.
Dat klinkt bekend.
Ook in de muziek dus een glazen plafond!
Cock Kerling, 23 november 2010
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
vrijdag 19 november 2010
IAW Newsletter - november 2010
Over 'Geweld tegen Vrouwen' zal helaas nog vaak in de IAW Newsletter moeten worden gepubliceerd. Dit onderwerp staat centraal in het IAW Congres in Zuid-Afrika van 22 t/m 27 november 2010. Daarbij gaat het vooral om het misdadige geweld in conflictgebieden. Het is van belang dit te blijven signaleren en ook, wat deze verschrikkelijke massaverkrachtingen betekenen voor de slachtoffers. Langzaam komt de geneeskundige hulp voor onze Afrikaanse zusters op gang. En de roep om vervolging van de misdadigers wordt steeds krachtiger.
IAW-leden bereiden zich voor op drie belangrijke conferenties.
1. De conferentie over Klimaatverandering in Caucun, Mexico, van 29 November t/m 10 December 2010, onder leiding van Christiana Figueres. Op: http://unfccc.int/2860.php
2. Van 22 februari t/m 4 maart 2011 vergadert de Commission on the Status of Women in New York.
Het onderwerp is: De toegankelijkheid en deelname van vrouwen en meisjes in educatie, training, wetenschap en technologie. Dit houdt ook in: de gelijkwaardige toegankelijkheid van vrouwen in beroep en werkgelegenheid.
Te vinden op: http://www.un.org/womenwatch/daw/csw/csw55/onlinediscussion3.html
3. De Commission on Sustainable Development vergadert op 5 t/m16 mei 2011, ook in New York.
Hierbij gaat het om lange termijn oplossingen voor duurzaam landbouwbeleid en het bestrijden van de armoede. Meer op: http://www.un.org/esa/dsd/csd/csd_csd16.shtml
Verder in de IAW Newsletter:
* het installeren van de leden van de Board van UN Women, waarbij Iran op het laatste ogenblik werd uitgerangeerd ten gunste van Timor Leste;
* de evaluatie van het 'mensenrechtengehalte' van de Verenigde Staten van Amerika door de Human Rights Council, en best interessant om te lezen;
* de uitbraak van polio in Congo en cholera in Haiti;
* en de blijdschap van de mensen in Myanmar over de invrijheidstelling van Aung San Suu Kyi!
check: http://www.womenalliance.org/
In this newsletter we try to inform you on the Conferences which are coming next at the UN. The Conference on Climate Change in December 2010, CSW in 2011 and also the Commission on Sustainable Development.
Violence against Women will sadly stay a permanent issue in our news, but it is important to keep ringing the bell. The horrifying rape of women by criminal gangs in conflict areas have become known worldwide. We see a few rays of hope and action to help and to empower our unfortunate sisters.
The United Nations installed an Executive Board for UN Women and also agreed unanimously on three draft resolutions, including one on Violence against Women. The Human Rights Council asked the United States for a review of its human rights record. Interesting to read!
Cholera in Haiti and an outbreak of poliomyelitis in Congo demanded immediate action.
And: in Myanmar people were very happy with the freedom of Aung San Suu Kyi!
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
IAW-leden bereiden zich voor op drie belangrijke conferenties.
1. De conferentie over Klimaatverandering in Caucun, Mexico, van 29 November t/m 10 December 2010, onder leiding van Christiana Figueres. Op: http://unfccc.int/2860.php
2. Van 22 februari t/m 4 maart 2011 vergadert de Commission on the Status of Women in New York.
Het onderwerp is: De toegankelijkheid en deelname van vrouwen en meisjes in educatie, training, wetenschap en technologie. Dit houdt ook in: de gelijkwaardige toegankelijkheid van vrouwen in beroep en werkgelegenheid.
Te vinden op: http://www.un.org/womenwatch/daw/csw/csw55/onlinediscussion3.html
3. De Commission on Sustainable Development vergadert op 5 t/m16 mei 2011, ook in New York.
Hierbij gaat het om lange termijn oplossingen voor duurzaam landbouwbeleid en het bestrijden van de armoede. Meer op: http://www.un.org/esa/dsd/csd/csd_csd16.shtml
Verder in de IAW Newsletter:
* het installeren van de leden van de Board van UN Women, waarbij Iran op het laatste ogenblik werd uitgerangeerd ten gunste van Timor Leste;
* de evaluatie van het 'mensenrechtengehalte' van de Verenigde Staten van Amerika door de Human Rights Council, en best interessant om te lezen;
* de uitbraak van polio in Congo en cholera in Haiti;
* en de blijdschap van de mensen in Myanmar over de invrijheidstelling van Aung San Suu Kyi!
check: http://www.womenalliance.org/
In this newsletter we try to inform you on the Conferences which are coming next at the UN. The Conference on Climate Change in December 2010, CSW in 2011 and also the Commission on Sustainable Development.
Violence against Women will sadly stay a permanent issue in our news, but it is important to keep ringing the bell. The horrifying rape of women by criminal gangs in conflict areas have become known worldwide. We see a few rays of hope and action to help and to empower our unfortunate sisters.
The United Nations installed an Executive Board for UN Women and also agreed unanimously on three draft resolutions, including one on Violence against Women. The Human Rights Council asked the United States for a review of its human rights record. Interesting to read!
Cholera in Haiti and an outbreak of poliomyelitis in Congo demanded immediate action.
And: in Myanmar people were very happy with the freedom of Aung San Suu Kyi!
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
zondag 31 oktober 2010
Regeringsverklaring
26 oktober 2010
Zo juist de nieuwe premier Rutte gehoord. Slecht nieuws voor allen die zich inspannen onze samenleving meer gelijk te maken voor iedereen. Geen positieve discriminatie meer! Wat zou hij er onder verstaan? Stoppen met elke inhaalslag voor vrouwen, meisjes, vluchtelingen, homo's, gehandicapten, zwakbegaafden, anderstaligen? En wie gaat dat uitvoeren? Komt het onderwerp gelijke kansen nog ergens voor? Toch nog maar eens kijken of ik misschien iets gemist heb, of even niet goed heb geluisterd. Dus:
Ik heb het hele verhaal opgezocht op internet: http://www.rijksoverheid.nl/regering/het-kabinet/regeringsverklaring en er een aantal trefwoorden op los gelaten.
Een snelle oogst:
- het woord vrouwen zag ik eenmaal en wel bij gezinsmigratie, die vooral allochtone vrouwen betreft en voor hen moeilijker wordt gemaakt.
- het woord positieve discriminatie komt niet letterlijk voor, maar er staat: 'geen diversiteitsbeleid en voorkeursbeleid met zwaar accent op geslacht en etnische herkomst'. Wat gaat dat betekenen voor organisaties als E-quality of Aletta, de NVR en andere door de Rijksoverheid ondersteunde organisaties, die in hun doelstelling gericht zijn op vermindering van achterstandsposities van vrouwen, ook of speciaal van zmv-vrouwen?
- en wat betekent het voor organisaties als Forum, of VON, overlegorganen van de overheid ?
- het woord emancipatie of vrouwenemancipatie heb ik niet gevonden, maar dat verbaast niet, want er is ook geen minister of staatssecretaris, die dit beleid in de portefeuille heeft. Wordt deze afdeling op het ministerie van Onderwijs opgeheven?
- mooi klinken de woorden: ‘ieder heeft een uniek eigen talent’ , maar dat betekent toch niet dat ieder ook gelijke kansen heeft dat talent te gebruiken of te ontwikkelen? Sommige mensen hebben alleen maar talent om kwetsbaar te zijn.
Tot slot: Er is wel een grote actie op touw gezet tegen het snijden in cultuurbeleid? Maar waar blijven de vrouwenorganisaties?
Rutte cs zegt wel te willen samenwerken met andere maatschappelijke partijen. Laten we ons melden!
Cock Kerling
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
Zo juist de nieuwe premier Rutte gehoord. Slecht nieuws voor allen die zich inspannen onze samenleving meer gelijk te maken voor iedereen. Geen positieve discriminatie meer! Wat zou hij er onder verstaan? Stoppen met elke inhaalslag voor vrouwen, meisjes, vluchtelingen, homo's, gehandicapten, zwakbegaafden, anderstaligen? En wie gaat dat uitvoeren? Komt het onderwerp gelijke kansen nog ergens voor? Toch nog maar eens kijken of ik misschien iets gemist heb, of even niet goed heb geluisterd. Dus:
Ik heb het hele verhaal opgezocht op internet: http://www.rijksoverheid.nl/regering/het-kabinet/regeringsverklaring en er een aantal trefwoorden op los gelaten.
Een snelle oogst:
- het woord vrouwen zag ik eenmaal en wel bij gezinsmigratie, die vooral allochtone vrouwen betreft en voor hen moeilijker wordt gemaakt.
- het woord positieve discriminatie komt niet letterlijk voor, maar er staat: 'geen diversiteitsbeleid en voorkeursbeleid met zwaar accent op geslacht en etnische herkomst'. Wat gaat dat betekenen voor organisaties als E-quality of Aletta, de NVR en andere door de Rijksoverheid ondersteunde organisaties, die in hun doelstelling gericht zijn op vermindering van achterstandsposities van vrouwen, ook of speciaal van zmv-vrouwen?
- en wat betekent het voor organisaties als Forum, of VON, overlegorganen van de overheid ?
- het woord emancipatie of vrouwenemancipatie heb ik niet gevonden, maar dat verbaast niet, want er is ook geen minister of staatssecretaris, die dit beleid in de portefeuille heeft. Wordt deze afdeling op het ministerie van Onderwijs opgeheven?
- mooi klinken de woorden: ‘ieder heeft een uniek eigen talent’ , maar dat betekent toch niet dat ieder ook gelijke kansen heeft dat talent te gebruiken of te ontwikkelen? Sommige mensen hebben alleen maar talent om kwetsbaar te zijn.
Tot slot: Er is wel een grote actie op touw gezet tegen het snijden in cultuurbeleid? Maar waar blijven de vrouwenorganisaties?
Rutte cs zegt wel te willen samenwerken met andere maatschappelijke partijen. Laten we ons melden!
Cock Kerling
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
zaterdag 23 oktober 2010
International Alliance of Women - newsletter oktober
In oktober werd in de newsletter van International Alliance of Women het volgende vermeld (zie ook http://www.womenalliance.org/):
De voorbereiding van de Commission on the Status of Women, van 22 Februari t/m 4 maart 2011, is in volle gang. De onderwerpen zijn bekend en ook de deadlines, waarop 'statements' kunnen worden ingediend.
De recente CEDAW – rapporten geven interessante informatie over landen, waar IAW leden heeft. Zoals in: India, Burkina Faso, de Tsjechische Republiek en Uganda.
Interessant is ook de rangorde die is aangebracht in 134 landen, die gender equality toepassen, of menen dat te doen. Volgens het World Economic Forum. De uitslagen zijn soms verrassend, zoals dat van China met, nog steeds, een geboortewens voor jongens en niet voor meisjes. Of de plek van Frankrijk, dat omlaag is getuimeld in de lijst.
Verder trekken we met het nieuws de wereld door.
Met Vrede en Veiligheid, dat hoog staat op de agenda van het IAW Congres in Zuid-Afrika, van 23 t/m 27 november. Alle informatie is verstuurd en er zijn veel deelneemsters.
Met: ECSAP, the Economic and Social Commission for Asia and the Pacific;
met the World Health Organisation, WHO, een bijzonder belangrijke organisatie;
met de 'UN Climate Change Conference” in Cancun, 29 November-10 December 2010;
en met de Europese Unie. Alles met bijpassende links.
Tot slot:
de Algemene Vergadering van de VN heeft dit jaar enkele internationale dagen en jaren vastgesteld.
Zoals:
22 april als Moeder Aarde Dag en
8 juni als de Wereld Oceanen Dag.
Maar ook zal het ieder jaar op 19 augustus 'Humanitarian Day' zijn, om iedereen duidelijk te maken wat het betekent wereldwijd humanitaire hulp te geven, maar ook om de werknemers van de Verenigde Naties en al die andere humanitaire werkers te eren, die in het werk hun leven hebben verloren.
De maandelijkse newsletter van de International Alliance of Women is te vinden op http://www.womenalliance.org
Vrouwenbelangen is aangesloten bij IAW.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
De voorbereiding van de Commission on the Status of Women, van 22 Februari t/m 4 maart 2011, is in volle gang. De onderwerpen zijn bekend en ook de deadlines, waarop 'statements' kunnen worden ingediend.
De recente CEDAW – rapporten geven interessante informatie over landen, waar IAW leden heeft. Zoals in: India, Burkina Faso, de Tsjechische Republiek en Uganda.
Interessant is ook de rangorde die is aangebracht in 134 landen, die gender equality toepassen, of menen dat te doen. Volgens het World Economic Forum. De uitslagen zijn soms verrassend, zoals dat van China met, nog steeds, een geboortewens voor jongens en niet voor meisjes. Of de plek van Frankrijk, dat omlaag is getuimeld in de lijst.
Verder trekken we met het nieuws de wereld door.
Met Vrede en Veiligheid, dat hoog staat op de agenda van het IAW Congres in Zuid-Afrika, van 23 t/m 27 november. Alle informatie is verstuurd en er zijn veel deelneemsters.
Met: ECSAP, the Economic and Social Commission for Asia and the Pacific;
met the World Health Organisation, WHO, een bijzonder belangrijke organisatie;
met de 'UN Climate Change Conference” in Cancun, 29 November-10 December 2010;
en met de Europese Unie. Alles met bijpassende links.
Tot slot:
de Algemene Vergadering van de VN heeft dit jaar enkele internationale dagen en jaren vastgesteld.
Zoals:
22 april als Moeder Aarde Dag en
8 juni als de Wereld Oceanen Dag.
Maar ook zal het ieder jaar op 19 augustus 'Humanitarian Day' zijn, om iedereen duidelijk te maken wat het betekent wereldwijd humanitaire hulp te geven, maar ook om de werknemers van de Verenigde Naties en al die andere humanitaire werkers te eren, die in het werk hun leven hebben verloren.
De maandelijkse newsletter van de International Alliance of Women is te vinden op http://www.womenalliance.org
Vrouwenbelangen is aangesloten bij IAW.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
dinsdag 19 oktober 2010
Vrouwen zijn geen minderheid!!!!
Sinds een kleine week weten we wie over ons gaan regeren, de komende periode. Een club van witte mannen van middelbare leeftijd, aangevuld met 3, pardon 4, dames. Drie vrouwelijke ministers is net teveel om van excuus-truus te kunnen spreken. Als er maar twee vrouwen in het kabinet zouden hebben gezeten zouden ze binnen de kortste keren na elkaar afgeserveerd worden. Laten we hopen dat deze drie ministers elkaar voldoende kunnen steunen in hun functioneren temidden van het donderdag geinstalleerde Old Boys Netwerk.
De aanval op de enige vrouwelijke staatssecretaris is al direct ingezet: Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner heeft een dubbel paspoort en Geert Wilders heeft al beloofd dat hij haar zal vragen haar Zweedse paspoort op te geven.
In de media werd en wordt druk gedebatteerd over het te geringe aantal vrouwen in dit kabinet. De tegenstanders van de kritiek vinden dat als je gaat zeuren over het aantal vrouwen, dan kan je ook wel over homo’s of over allochtonen beginnen. Deze opinie wordt overigens het vaakst verkondigd door witte hetero-mannen van middelbare leeftijd…
De denkfout die zij maken is deze: vrouwen zijn geen minderheid. Wij vormen de helft van de bevolking van ons land. Naast ons vrouw-zijn kunnen wij, net als mannen, homosexueel geaard zijn, of van allochtone afkomst zijn. Dat doet niets af aan ons vrouw zijn.
Het feit dat het aantal vrouwen, of beter gezegd het percentage vrouwen, een discussiepunt is is op zichzelf al een pleidooi voor een quotum. Stel het percentage vrouwen in organisaties verplicht op 50% en je hoeft het er nooit meer over te hebben. Zou dat geen oplossing zijn voor de energieverspilling die er plaatsvindt doordat vrouwen steeds opnieuw hun plaats moeten bevechten aan onderhandelingstafels en in beleidsbepalende gremia?
Freke Schoemaker
P.S.Onze politieke waakvrouw Annemarie Nijenhuis heeft in een grafiekje weergegeven hoe het de afgelopen jaren is gegaan met de man/vrouw samenstelling van de diverse kabinetten. U vindt het ook op onze website: http://vrouwenbelangen.nl/politiek/verkiezingen2008-2011/VR-in-opeenvolgende-regeringen.htm
Mijn conclusie: een plaatje zegt meer dan duizend woorden.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
De aanval op de enige vrouwelijke staatssecretaris is al direct ingezet: Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner heeft een dubbel paspoort en Geert Wilders heeft al beloofd dat hij haar zal vragen haar Zweedse paspoort op te geven.
In de media werd en wordt druk gedebatteerd over het te geringe aantal vrouwen in dit kabinet. De tegenstanders van de kritiek vinden dat als je gaat zeuren over het aantal vrouwen, dan kan je ook wel over homo’s of over allochtonen beginnen. Deze opinie wordt overigens het vaakst verkondigd door witte hetero-mannen van middelbare leeftijd…
De denkfout die zij maken is deze: vrouwen zijn geen minderheid. Wij vormen de helft van de bevolking van ons land. Naast ons vrouw-zijn kunnen wij, net als mannen, homosexueel geaard zijn, of van allochtone afkomst zijn. Dat doet niets af aan ons vrouw zijn.
Het feit dat het aantal vrouwen, of beter gezegd het percentage vrouwen, een discussiepunt is is op zichzelf al een pleidooi voor een quotum. Stel het percentage vrouwen in organisaties verplicht op 50% en je hoeft het er nooit meer over te hebben. Zou dat geen oplossing zijn voor de energieverspilling die er plaatsvindt doordat vrouwen steeds opnieuw hun plaats moeten bevechten aan onderhandelingstafels en in beleidsbepalende gremia?
Freke Schoemaker
P.S.Onze politieke waakvrouw Annemarie Nijenhuis heeft in een grafiekje weergegeven hoe het de afgelopen jaren is gegaan met de man/vrouw samenstelling van de diverse kabinetten. U vindt het ook op onze website: http://vrouwenbelangen.nl/politiek/verkiezingen2008-2011/VR-in-opeenvolgende-regeringen.htm
Mijn conclusie: een plaatje zegt meer dan duizend woorden.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
vrijdag 15 oktober 2010
ouderschaps-verlof URGENT ACTION
Wilt u ook Europees gezien meer ruimte in Ouderschapsverlof?
Lees dan de oproep hieronder van EWL, de Europese Vrouwen Lobby:
ADOPTION OF THE MATERNITY LEAVE DIRECTIVE BY THE EUROPEAN PARLIAMENT 20.10.2010- ADOPTION DE LA DIRECTIVE CONGE DE MATERNITE PAR LE PARLEMENT EUROPEEN
Please contact your members of the European Parliament before Wednesday 20.10.2010
Merci de contacter vos membres du Parlement européen avant le 20.10.2010
Dear EWL members and friends,
The European Parliament will vote on the revision of the European maternity leave directive on 20.10.2010. A good proposal – the Estrela/ FEMM Committee Report- is on the table, but we need to mobilize more members of the European Parliament, in particular in the EPP (Christian Democrat) and ALDE (liberals) group in order to secure a majority for this report. You will find enclosed a model letter that we very much hope you can sign and send to your members of the European Parliament.
The main points of the letter are:
1. Full Pay provision during maternity leave (Amendments 40 and 64).
2. Duration: granting maternity leave of 20 weeks (Amendment 38)
3. Enhanced protection against discrimination for women returning to work (Amendment 52)
4. Paid paternity leave of at least 2 weeks (Amendment 50)
You can find the individual email addresses of members of the European Parliament using different criteria (country, political group..) on:
http://www.europarl.europa.eu/members/expert/searchForm.do
This is a unique opportunity to influence European policy and ensure progress for women’s rights across Europe, please take a few minutes to send the letter!
Thanks a lot for your action!
The European Women’s Lobby
Hieronder de brief, die u kunt kopiëren, van de juiste gegevens voorzien en aan uw vertegenwoordiger sturen.
Haast is geboden: 20 oktober is de behandeling.
October 2010
RE: European Parliament Vote on the Maternity Leave Directive 20 October 2010
Dear ... name of MEP
I write to you in support of the European Women’s Lobby’s campaign to ensure adequate maternity leave provisions for all women in Europe. In view of the e EP plenary vote on revision of the European Union’s maternity leave Directive on 20.1.2010, I wish to make a final appeal for the goals of the European Women’s Lobby and the interests of women across Europe.
In a time of growing economic uncertainty and while we are facing demographic changes that Europe cannot ignore, it is vital that the European Institutions protect and strengthen the rights of pregnant workers, those who have recently given birth or are breastfeeding.
I therefore consider the following issues to be at the core of the reformed maternity leave directive that will be adopted by the European Parliament on 20 October in Strasbourg (Reference to in the Draft European Parliament Legislative Resolution):
1. Full Pay (Amendments 40 and 64): The full pay provision is the cornerstone of this directive. Ensuring that women are paid their full salary, free from ceilings or other restrictions, for the entire duration of their maternity leave, is the only way forward to provide women who have recently given birth with substantive equality and to ensure that they are not penalised. The issue of pay during maternity leave cannot be dissociated from the broader issue of the gender pay gap as reductions in pay during maternity leave (specific to women) contributes significantly to substantive gender inequality throughout the life cycle. In terms of costs (see also in the annex to this document), in most member states (apart from three), employers do not pay wages during maternity leave; indeed, social security systems do. While a worker is on maternity leave, employers save the cost of her salary, and can use that money to hire a replacement.
2. Duration (Amendment 38): granting maternity leave of 20 weeks comes closer to giving women the choice of following World Health Organisation and ILO recommendations on breastfeeding, and more generally empowers women to take as much time to recuperate as they choose to after giving birth, and does not curtail their chances on the labour market, indeed, the OECD found in 2006 that in countries where the maternity leaves are the longest, female employment rates were highest with over 80% in Iceland and over 70% in Denmark and Sweden -well above the OECD average of 57% .
3. Protection against Discrimination (Amendment 52): Protecting the rights of new mothers when they return to work should be at the centre of any new European legislation. The language in the proposal does this quite effectively, for instance by strengthening the rights of breastfeeding mothers, and protecting women from working night shifts, overtime, and from dismissal. This is as a central point of the new legislation, and an important step towards creating a working environment across Europe that takes the life-cycles and needs of women seriously.
4. Paid paternity leave (Amendment 50): The equal share of child care work between women and men is one of the conditions to realise gender equality and legal provisions for fully paid paternity leave of at least two weeks are one of the basic measures towards this goal.
The European Women’s Lobby considers any legislative discussion on improving the working conditions of women as part of a broader debate on how Europe can make equality between women and men a reality. The steps taken in this Directive are essential to ensure that women across Europe become part of a labour market that takes their life choices seriously, rather than marginalising when they have children, to contribute to a more equal share of family responsibilities between women and men, and ultimately to the goal of a more equal society.
Please find below in Annex additional information and arguments about the Common Myths on the Costs of Maternity Leave.
I, along with millions of Europeans, trust that we can count on your full support and good judgement in this matter.
Yours respectfully,
...Your signature and name
Annex:
Seven Common Myths about the Costs of Maternity Leave
The EWL invites policy makers to join European mothers in the real world!
MYTH ONE: “We cannot afford full-paid maternity leave, which would disproportionately affect small businesses and drive up wage costs, leading to more jobs being outsourced.”
FACT: Only in three European countries – the UK, Germany and Malta – is maternity leave financed directly through employers rather than tax or social welfare systems, and two of these countries – Germany and the UK – have a recuperation scheme, which applies to both SMEs and large corporations. Incidentally, these are also countries notorious for their high gender pay gaps and low female employment rates compared to their European peers.
FACT: In all other EU member states, employers do not pay wages during maternity leave; social security systems do. While a worker is on maternity leave, employers save the cost of her salary, and can use that money to hire a replacement. This is as it should be: just as we collectively pay for caring for our seniors or building our schools, we should share the costs of maternity leave.
FACT: When women are excluded from the job market, economies take a downturn; when women are further included, economies prosper. According to the European Commission, all EU member states could achieve double-digit economic growth as high as 35% in the UK, 40% in the Netherlands and 45% in Malta, by eliminating gender inequalities in the labour market.
MYTH TWO: “Implementing this Directive, particularly the full-pay provision, in the current economic crisis is irresponsible and will worsen the current recession.”
FACT: The tendency to put profit over people and short-term cost-cutting over long-term growth is what got us into the current economic crisis in the first place. Women have contributed more to global economic growth than the emerging economies of China and India and will continue to be invaluable as male-dominated sectors like the automobile industry and construction take hits and the importance of services and care increases. Ensuring women are included and protected on the job market will reinvigorate the European economy and reap long-term benefits for economies and birth rates.
FACT: European governments spent trillions of euros in the last two years rescuing banks, car and construction companies; the rescue scheme for UK banks alone cost taxpayers up to £850 billion. This is exactly the right time to invest a comparably low amount of money to empower half of the current population – not to mention the next generation.
FACT: Pervading glass ceilings in corporate Europe are a real problem, and nowhere more than in the financial sector. The EWL joins many experts in the conviction that a greater presence of women in financial decision making might have prevented the spin towards reckless, short-term profit-oriented banking that ultimately led to the current crisis.
MYTH THREE: “The costs of thisDDirective would cost British businesses a further £2b!”
FACT: According to the British Equality and Human Rights Commission, the cost estimate of 20 weeks of full paid maternity leave would, in fact, only amount to £1.3 billion. Additionally, this cost estimate is for the British government, not employers, as the employer in the UK is reimbursed by the state for the benefits paid to workers on maternity leave.
FACT: Maternity leave in the UK currently is drastically underfinanced: mothers receive a laughable – £123/month puts them below the relative poverty line – but comparatively long (up to a year) leave allowance. This is not cost-effective for employers and frustrating for employees: the longer an employee is absent from her work, the more it will cost employers to replace her during her absence and re-train her once she returns. A German study shows that prolonged absence from work can cost employers between €2,000 and €12,000 per employee.
FACT: The additional £1.3bn the implementation of this Directive would cost the UK would by no means be a large budget item. In fact, the UK currently spends six times that amount every year on the aftermaths of both smoking and obesity, and three times that amount on the effects of domestic violence, not to mention the trillions of pounds spent in the aftermath of the financial crisis to stabilise London banks.
MYTH FOUR: “Long, mandatory maternity leave keeps women out of the job market and does more harm than good.”
FACT: A Canadian study shows that high maternity leave payments in the 20 weeks after birth are a strong incentive for women to return to their previous jobs after maternity leave. Employers would actually benefit from this new Directive, because the female employees in whose training they have invested time and money would return from their maternity leave more quickly, ready to resume their old positions.
FACT: The provisions in this Directive would certainly not force women to stay at home should they want to return to work before the six weeks of mandatory leave have passed. The mandatory leave time simply assures that all European women have a chance to recuperate from the emotional upheaval and physical stress of giving birth before reentering the labour market.
FACT: The current draft of the reform Directive does not only provide for full pay, but also for strong legal protections, precisely to combat the kind of discrimination that still marginalises some women for having children.
MYTH FIVE: “Parental leave is just as good as maternity leave. Countries that provide some remunerated parental leave scheme are doing more than enough for mothers, fathers and families.”
FACT: Parental leave is an important tool for reconciliation, but it does not address the basic reality that women are biologically responsible for giving birth. While both generous parental leave provisions and the paternity leave clause in the current draft of this Directive are welcome measures, the two schemes are fundamentally different and should not be confused.
FACT: The reason many support parental leave is not just that it is an effective policy, but also because it is cheaper. Parental leave payments in Europe average at around €500 a month, much less than full pay for most workers, and some countries do not have any formal paid parental leave schemes.
MYTH SIX: “Being on maternity or paternity leave is like being on extended sick leave or a long vacation, and nobody expects employers to finance that.”
FACT: As the Commission points out in its Europe 2020 Strategy, Europe’s working population is shrinking while the share of retired people is growing twice as fast as it did before 2007. Europe will not have a sustainable workforce for long unless someone is giving birth to the next generation of scientists, teachers, voters and taxpayers, and claiming that women on maternity leave are essentially “inactive” or “not contributing” to societies undermines the fundamental sustainability of our workforce and of Europe as a whole.
FACT: Giving birth puts most women under serious hormonal, physical and emotional strain, and the first few weeks of newborns’ lives are invaluable in their development of trust, sensory-cognitive skills and a bond with both their parents. Policy makers should take care not to minimise or ridicule the strain and the rewards a new infant brings.
MYTH SEVEN: “China, India and other economic powerhouses don’t provide fully paid maternity leave; this will harm our competitiveness.”
FACT: Chinese manufacturing workers earn between $100 and $400 a month, and in India, 42% of the population lives on less than $1.25 a day. Europe will never meet these standards, and should stop trying to do so: the European welfare system and measures like this Directive that empower workers are a value, not a burden, in the global market.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
Lees dan de oproep hieronder van EWL, de Europese Vrouwen Lobby:
ADOPTION OF THE MATERNITY LEAVE DIRECTIVE BY THE EUROPEAN PARLIAMENT 20.10.2010- ADOPTION DE LA DIRECTIVE CONGE DE MATERNITE PAR LE PARLEMENT EUROPEEN
Please contact your members of the European Parliament before Wednesday 20.10.2010
Merci de contacter vos membres du Parlement européen avant le 20.10.2010
Dear EWL members and friends,
The European Parliament will vote on the revision of the European maternity leave directive on 20.10.2010. A good proposal – the Estrela/ FEMM Committee Report- is on the table, but we need to mobilize more members of the European Parliament, in particular in the EPP (Christian Democrat) and ALDE (liberals) group in order to secure a majority for this report. You will find enclosed a model letter that we very much hope you can sign and send to your members of the European Parliament.
The main points of the letter are:
1. Full Pay provision during maternity leave (Amendments 40 and 64).
2. Duration: granting maternity leave of 20 weeks (Amendment 38)
3. Enhanced protection against discrimination for women returning to work (Amendment 52)
4. Paid paternity leave of at least 2 weeks (Amendment 50)
You can find the individual email addresses of members of the European Parliament using different criteria (country, political group..) on:
http://www.europarl.europa.eu/members/expert/searchForm.do
This is a unique opportunity to influence European policy and ensure progress for women’s rights across Europe, please take a few minutes to send the letter!
Thanks a lot for your action!
The European Women’s Lobby
Hieronder de brief, die u kunt kopiëren, van de juiste gegevens voorzien en aan uw vertegenwoordiger sturen.
Haast is geboden: 20 oktober is de behandeling.
October 2010
RE: European Parliament Vote on the Maternity Leave Directive 20 October 2010
Dear ... name of MEP
I write to you in support of the European Women’s Lobby’s campaign to ensure adequate maternity leave provisions for all women in Europe. In view of the e EP plenary vote on revision of the European Union’s maternity leave Directive on 20.1.2010, I wish to make a final appeal for the goals of the European Women’s Lobby and the interests of women across Europe.
In a time of growing economic uncertainty and while we are facing demographic changes that Europe cannot ignore, it is vital that the European Institutions protect and strengthen the rights of pregnant workers, those who have recently given birth or are breastfeeding.
I therefore consider the following issues to be at the core of the reformed maternity leave directive that will be adopted by the European Parliament on 20 October in Strasbourg (Reference to in the Draft European Parliament Legislative Resolution):
1. Full Pay (Amendments 40 and 64): The full pay provision is the cornerstone of this directive. Ensuring that women are paid their full salary, free from ceilings or other restrictions, for the entire duration of their maternity leave, is the only way forward to provide women who have recently given birth with substantive equality and to ensure that they are not penalised. The issue of pay during maternity leave cannot be dissociated from the broader issue of the gender pay gap as reductions in pay during maternity leave (specific to women) contributes significantly to substantive gender inequality throughout the life cycle. In terms of costs (see also in the annex to this document), in most member states (apart from three), employers do not pay wages during maternity leave; indeed, social security systems do. While a worker is on maternity leave, employers save the cost of her salary, and can use that money to hire a replacement.
2. Duration (Amendment 38): granting maternity leave of 20 weeks comes closer to giving women the choice of following World Health Organisation and ILO recommendations on breastfeeding, and more generally empowers women to take as much time to recuperate as they choose to after giving birth, and does not curtail their chances on the labour market, indeed, the OECD found in 2006 that in countries where the maternity leaves are the longest, female employment rates were highest with over 80% in Iceland and over 70% in Denmark and Sweden -well above the OECD average of 57% .
3. Protection against Discrimination (Amendment 52): Protecting the rights of new mothers when they return to work should be at the centre of any new European legislation. The language in the proposal does this quite effectively, for instance by strengthening the rights of breastfeeding mothers, and protecting women from working night shifts, overtime, and from dismissal. This is as a central point of the new legislation, and an important step towards creating a working environment across Europe that takes the life-cycles and needs of women seriously.
4. Paid paternity leave (Amendment 50): The equal share of child care work between women and men is one of the conditions to realise gender equality and legal provisions for fully paid paternity leave of at least two weeks are one of the basic measures towards this goal.
The European Women’s Lobby considers any legislative discussion on improving the working conditions of women as part of a broader debate on how Europe can make equality between women and men a reality. The steps taken in this Directive are essential to ensure that women across Europe become part of a labour market that takes their life choices seriously, rather than marginalising when they have children, to contribute to a more equal share of family responsibilities between women and men, and ultimately to the goal of a more equal society.
Please find below in Annex additional information and arguments about the Common Myths on the Costs of Maternity Leave.
I, along with millions of Europeans, trust that we can count on your full support and good judgement in this matter.
Yours respectfully,
...Your signature and name
Annex:
Seven Common Myths about the Costs of Maternity Leave
The EWL invites policy makers to join European mothers in the real world!
MYTH ONE: “We cannot afford full-paid maternity leave, which would disproportionately affect small businesses and drive up wage costs, leading to more jobs being outsourced.”
FACT: Only in three European countries – the UK, Germany and Malta – is maternity leave financed directly through employers rather than tax or social welfare systems, and two of these countries – Germany and the UK – have a recuperation scheme, which applies to both SMEs and large corporations. Incidentally, these are also countries notorious for their high gender pay gaps and low female employment rates compared to their European peers.
FACT: In all other EU member states, employers do not pay wages during maternity leave; social security systems do. While a worker is on maternity leave, employers save the cost of her salary, and can use that money to hire a replacement. This is as it should be: just as we collectively pay for caring for our seniors or building our schools, we should share the costs of maternity leave.
FACT: When women are excluded from the job market, economies take a downturn; when women are further included, economies prosper. According to the European Commission, all EU member states could achieve double-digit economic growth as high as 35% in the UK, 40% in the Netherlands and 45% in Malta, by eliminating gender inequalities in the labour market.
MYTH TWO: “Implementing this Directive, particularly the full-pay provision, in the current economic crisis is irresponsible and will worsen the current recession.”
FACT: The tendency to put profit over people and short-term cost-cutting over long-term growth is what got us into the current economic crisis in the first place. Women have contributed more to global economic growth than the emerging economies of China and India and will continue to be invaluable as male-dominated sectors like the automobile industry and construction take hits and the importance of services and care increases. Ensuring women are included and protected on the job market will reinvigorate the European economy and reap long-term benefits for economies and birth rates.
FACT: European governments spent trillions of euros in the last two years rescuing banks, car and construction companies; the rescue scheme for UK banks alone cost taxpayers up to £850 billion. This is exactly the right time to invest a comparably low amount of money to empower half of the current population – not to mention the next generation.
FACT: Pervading glass ceilings in corporate Europe are a real problem, and nowhere more than in the financial sector. The EWL joins many experts in the conviction that a greater presence of women in financial decision making might have prevented the spin towards reckless, short-term profit-oriented banking that ultimately led to the current crisis.
MYTH THREE: “The costs of thisDDirective would cost British businesses a further £2b!”
FACT: According to the British Equality and Human Rights Commission, the cost estimate of 20 weeks of full paid maternity leave would, in fact, only amount to £1.3 billion. Additionally, this cost estimate is for the British government, not employers, as the employer in the UK is reimbursed by the state for the benefits paid to workers on maternity leave.
FACT: Maternity leave in the UK currently is drastically underfinanced: mothers receive a laughable – £123/month puts them below the relative poverty line – but comparatively long (up to a year) leave allowance. This is not cost-effective for employers and frustrating for employees: the longer an employee is absent from her work, the more it will cost employers to replace her during her absence and re-train her once she returns. A German study shows that prolonged absence from work can cost employers between €2,000 and €12,000 per employee.
FACT: The additional £1.3bn the implementation of this Directive would cost the UK would by no means be a large budget item. In fact, the UK currently spends six times that amount every year on the aftermaths of both smoking and obesity, and three times that amount on the effects of domestic violence, not to mention the trillions of pounds spent in the aftermath of the financial crisis to stabilise London banks.
MYTH FOUR: “Long, mandatory maternity leave keeps women out of the job market and does more harm than good.”
FACT: A Canadian study shows that high maternity leave payments in the 20 weeks after birth are a strong incentive for women to return to their previous jobs after maternity leave. Employers would actually benefit from this new Directive, because the female employees in whose training they have invested time and money would return from their maternity leave more quickly, ready to resume their old positions.
FACT: The provisions in this Directive would certainly not force women to stay at home should they want to return to work before the six weeks of mandatory leave have passed. The mandatory leave time simply assures that all European women have a chance to recuperate from the emotional upheaval and physical stress of giving birth before reentering the labour market.
FACT: The current draft of the reform Directive does not only provide for full pay, but also for strong legal protections, precisely to combat the kind of discrimination that still marginalises some women for having children.
MYTH FIVE: “Parental leave is just as good as maternity leave. Countries that provide some remunerated parental leave scheme are doing more than enough for mothers, fathers and families.”
FACT: Parental leave is an important tool for reconciliation, but it does not address the basic reality that women are biologically responsible for giving birth. While both generous parental leave provisions and the paternity leave clause in the current draft of this Directive are welcome measures, the two schemes are fundamentally different and should not be confused.
FACT: The reason many support parental leave is not just that it is an effective policy, but also because it is cheaper. Parental leave payments in Europe average at around €500 a month, much less than full pay for most workers, and some countries do not have any formal paid parental leave schemes.
MYTH SIX: “Being on maternity or paternity leave is like being on extended sick leave or a long vacation, and nobody expects employers to finance that.”
FACT: As the Commission points out in its Europe 2020 Strategy, Europe’s working population is shrinking while the share of retired people is growing twice as fast as it did before 2007. Europe will not have a sustainable workforce for long unless someone is giving birth to the next generation of scientists, teachers, voters and taxpayers, and claiming that women on maternity leave are essentially “inactive” or “not contributing” to societies undermines the fundamental sustainability of our workforce and of Europe as a whole.
FACT: Giving birth puts most women under serious hormonal, physical and emotional strain, and the first few weeks of newborns’ lives are invaluable in their development of trust, sensory-cognitive skills and a bond with both their parents. Policy makers should take care not to minimise or ridicule the strain and the rewards a new infant brings.
MYTH SEVEN: “China, India and other economic powerhouses don’t provide fully paid maternity leave; this will harm our competitiveness.”
FACT: Chinese manufacturing workers earn between $100 and $400 a month, and in India, 42% of the population lives on less than $1.25 a day. Europe will never meet these standards, and should stop trying to do so: the European welfare system and measures like this Directive that empower workers are a value, not a burden, in the global market.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
maandag 11 oktober 2010
Dag van de waarheid???
Vandaag spreekt onze Nederlandse vrouwenvertegenwoordiger de VN toe. De bekroning van een jaar lang voorbereiden voor Caecilia van Peski.
Haar concept statement met de veelzeggende titel "Women, Peace en Security in t he context of good democratic governance" vond ik op de site van de NVR, en kopieer ik hieronder. Binnenkort zullen we daar ook wel de definitieve tekst kunnen lezen... (http://www.nederlandsevrouwenraad.nl/vrouwenvertegenwoordiger/)
Vandaag ook staan de media bol van de verontwaardiging van vrouwen aan de top in bedrijfsleven en politiek vanwege de eenzijdige samenstelling van het kabinet Rutte I. Waar zo'n jonge flamboyante man in zou kunnen uitblinken is een onvoorspelbare en onverwachte kabinetssamenstelling, waarin op zijn minst de helft vrouw zou moeten zijn. De PVV zou het gedogen, want die zijn tegen de onderdrukking van vrouwen.
Van Caecilia van Peski leerde ik onlangs nog waarom het van belang is dat vrouwen een stem krijgen in bestuursorganen op allerlei niveau's: omdat alleen zij de behoeften van vrouwen op de juiste wijze kunnen inschatten, en dus de belangen van deze helft van de bevolking op de juiste wijze onder woorden kunnen brengen en vervolgens behartigen.
Maar Rutte geeft de voorkeur aan een Old Boys Netwerk. Positieve uitznonderingen zijn Marja van Bijsterveldt, Edith Schippers en Melanie Schultz...als ze het worden...
Gelukkig kunnen zij zich met elkaar verbonden voelen, en zijn ze nog net niet een excuus-truus, maar ik vraag me werkelijk af hoe goed er gezocht is naar geschikte vrouwen voor de diverse posten.
Misschien hadden de vrouwen zichzelf toch iets nadrukkelijker kandidaat moeten stellen?????
Lees meer over de verontwaardiging op http://www.zibb.nl/10277087/Personeelszaken/Personeelszaken-nieuws/Personeelszaken-nieuwsbericht/Ruttes-voorkeur-voor-mannen-belachelijk.htm?utm_source=nieuwsflits&utm_medium=newsletter&utm_campaign=Nieuwsflits-11_oktober_2010
en over Edith Schippers en haar standpunten inzake volksgezondheid op http://www.skipr.nl/actueel/edith-schippers-vrijwel-zeker-minister-volksgezondheid-69000.html
Freke Schoemaker
Haar concept statement met de veelzeggende titel "Women, Peace en Security in t he context of good democratic governance" vond ik op de site van de NVR, en kopieer ik hieronder. Binnenkort zullen we daar ook wel de definitieve tekst kunnen lezen... (http://www.nederlandsevrouwenraad.nl/vrouwenvertegenwoordiger/)
Vandaag ook staan de media bol van de verontwaardiging van vrouwen aan de top in bedrijfsleven en politiek vanwege de eenzijdige samenstelling van het kabinet Rutte I. Waar zo'n jonge flamboyante man in zou kunnen uitblinken is een onvoorspelbare en onverwachte kabinetssamenstelling, waarin op zijn minst de helft vrouw zou moeten zijn. De PVV zou het gedogen, want die zijn tegen de onderdrukking van vrouwen.
Van Caecilia van Peski leerde ik onlangs nog waarom het van belang is dat vrouwen een stem krijgen in bestuursorganen op allerlei niveau's: omdat alleen zij de behoeften van vrouwen op de juiste wijze kunnen inschatten, en dus de belangen van deze helft van de bevolking op de juiste wijze onder woorden kunnen brengen en vervolgens behartigen.
Maar Rutte geeft de voorkeur aan een Old Boys Netwerk. Positieve uitznonderingen zijn Marja van Bijsterveldt, Edith Schippers en Melanie Schultz...als ze het worden...
Gelukkig kunnen zij zich met elkaar verbonden voelen, en zijn ze nog net niet een excuus-truus, maar ik vraag me werkelijk af hoe goed er gezocht is naar geschikte vrouwen voor de diverse posten.
Misschien hadden de vrouwen zichzelf toch iets nadrukkelijker kandidaat moeten stellen?????
Lees meer over de verontwaardiging op http://www.zibb.nl/10277087/Personeelszaken/Personeelszaken-nieuws/Personeelszaken-nieuwsbericht/Ruttes-voorkeur-voor-mannen-belachelijk.htm?utm_source=nieuwsflits&utm_medium=newsletter&utm_campaign=Nieuwsflits-11_oktober_2010
en over Edith Schippers en haar standpunten inzake volksgezondheid op http://www.skipr.nl/actueel/edith-schippers-vrijwel-zeker-minister-volksgezondheid-69000.html
Freke Schoemaker
zondag 3 oktober 2010
Presentatie rolmodellenproject Levensverhalen.
Op 2 oktober 2010 presenteerde regio Noord-West van Vrouwenbelangen het eindproduct van het rolmodellenproject onder de titel Levensverhalen, dat in samenwerking met bureau ProFor is uitgevoerd.
Dagvoorzitter Farida Polsbroek opende de bijeenkomst met een uitleg over het doel van het project: het bieden van een aantal rolmodellen aan meisjes en jonge vrouwen met een migrantenachtergrond.
Begonnen werd met de presentatie door Cock Kerling. De regio heeft al twee keer een cd met PowerPoint Presentatie uitgebracht over ‘Inspirerende vrouwen’, maar dit keer was duidelijk dat er een boek bij moest komen. Bij het presenteren van het levensverhaal van déze vrouwen kun je niet volstaan met enkele regels tekst op een cd. Zo werd het boek de hoofdzaak en zit de cd er bij in. De cd werd afgespeeld en op die manier konden de aanwezigen kennismaken met de 21 vrouwen -afkomstig uit 13 landen- uit het boek.
Cock introduceerde daarna Andrée van Es en om in de stijl van het project te blijven schetste zij heel kort haar levensloop. Andrée was met haar 28 jaar de eerste jonge vrouw in de Tweede Kamer en ze werd zwanger tijdens de zittingsperiode. Feministisch Nederland juichte. Nadat Cock haar het eerste exemplaar van boek en cd Levensverhalen had gepresenteerd vertelde Andrée over die periode. Omdat ze als enige namens de PSP in de Kamer zat was het voor haar een lastige periode, waarin ze veel steun ondervond van toenmalig Kamervoorzitter Dick Dolman. Cock herinnerde er aan dat veel mannelijke kamerleden er vreemd tegenaan keken, waarop Andrée lachte dat ze wist dat die over haar spraken als ‘dat jonge ding’.
Hierna volgde het optreden van Dina Doust. Een jonge vrouw van Afghaanse afkomst, die met ons VB-lid Elly Lubbers uit Beuningen en 23 andere vrouwen samenwerkt in het project VERTELROK. De vrouwen doen regelmatig presentaties, waarbij ze elkaars verhaal voorlezen. Dina kwam in vol ornaat op in een lange gele rok, waarop grote veelkleurige zakken. In iedere zak zit een verhaal. Dina vertelde er drie, van een Afghaanse, van een Somalische en van een Oekraïense. Dat laatste verhaal houdt ons Nederlanders een spiegel voor in zowel positieve als negatieve zin. Positief is bijvoorbeeld de koffiepauze, negatief is dat iedereen in Nederland een agenda nodig heeft. Daarna moest Andrée van Es weg, op naar de volgende afspraak, maar niet vóórdat er een foto was gemaakt met alle rolmodellen.
Na de pauze introduceerden Adri Siffels en Hélène van Roode de rolmodellen. Ze werden naar voren gehaald, er werd iets over hun leven en werk verteld en ze kregen het boek en bloemen. Hélène kondigde aan dat deze presentatie niet het einde is van het project, maar het begin van een nieuw netwerk, waarin Nederlandse en migrantenvrouwenorganisaties gaan samenwerken. Vervolgens haalde zij Agnes Verbiest naar voren, die de redactie van het boek heeft verzorgd.
Slotwoorden werden gesproken door Minka Jansen, directeur van ProFor en Leonie van Gils. Minka wees er op dat het voor kleine projecten haast onmogelijk is geworden om nog subsidie te krijgen. Zij is ook van mening dat bij de gesubsidieerde projecten wordt uitgegaan van vooronderstellingen. Als het dan niet goed uitpakt, is het de schuld van ‘de ander’: ‘zij willen niet’. Dat ProFor aan dit project wilde meewerken, was juist het feit dat de deelnemende migranten(organisaties) er zelf zo veel inbreng in hebben.
Leonie wees op het belang van samenwerking van vrouwenorganisaties en dankte alle medewerkers voor hun inbreng.
De uit Papua afkomstige Betty Ireeuw wilde na afloop graag nog iets zeggen. Zij vertelde dat ze nooit had gedacht dat haar verhaal in haar eigen woorden ooit nog eens op schrift zou komen en ze bedankte de organisatie voor de mogelijkheid.
Na afloop werd nog druk nagepraat onder genot van een drankje. Alle aanwezigen ontvingen bij vertrek een exemplaar van het boek.
Hélène van Roode
Boek en cd Levensverhalen
Het boek en de cd zijn in een oplage van 200 exemplaren gedrukt. Dit is mogelijk geworden door financiële bijdragen van de Rabobank Amsterdam en de Stichting Haëlla in Den Haag. Samenstelling, redactie en lay-out zijn volledig gedaan door vrijwilligers van bureau ProFor en Vereniging voor Vrouwenbelangen.
De leden van Vrouwenbelangen die niet aanwezig waren kunnen het boek met cd bestellen bij Adri Siffels, e-mail a.siffels@hccnet.nl , tel. 020-6420612. Het boek is voor leden gratis, wel wordt een bijdrage van €4,00 gevraagd voor de verzendkosten.
Het boek is ook te bestellen bij de boekhandel onder ISBN nummer 9789088420429.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
Dagvoorzitter Farida Polsbroek opende de bijeenkomst met een uitleg over het doel van het project: het bieden van een aantal rolmodellen aan meisjes en jonge vrouwen met een migrantenachtergrond.
Begonnen werd met de presentatie door Cock Kerling. De regio heeft al twee keer een cd met PowerPoint Presentatie uitgebracht over ‘Inspirerende vrouwen’, maar dit keer was duidelijk dat er een boek bij moest komen. Bij het presenteren van het levensverhaal van déze vrouwen kun je niet volstaan met enkele regels tekst op een cd. Zo werd het boek de hoofdzaak en zit de cd er bij in. De cd werd afgespeeld en op die manier konden de aanwezigen kennismaken met de 21 vrouwen -afkomstig uit 13 landen- uit het boek.
Cock introduceerde daarna Andrée van Es en om in de stijl van het project te blijven schetste zij heel kort haar levensloop. Andrée was met haar 28 jaar de eerste jonge vrouw in de Tweede Kamer en ze werd zwanger tijdens de zittingsperiode. Feministisch Nederland juichte. Nadat Cock haar het eerste exemplaar van boek en cd Levensverhalen had gepresenteerd vertelde Andrée over die periode. Omdat ze als enige namens de PSP in de Kamer zat was het voor haar een lastige periode, waarin ze veel steun ondervond van toenmalig Kamervoorzitter Dick Dolman. Cock herinnerde er aan dat veel mannelijke kamerleden er vreemd tegenaan keken, waarop Andrée lachte dat ze wist dat die over haar spraken als ‘dat jonge ding’.
Hierna volgde het optreden van Dina Doust. Een jonge vrouw van Afghaanse afkomst, die met ons VB-lid Elly Lubbers uit Beuningen en 23 andere vrouwen samenwerkt in het project VERTELROK. De vrouwen doen regelmatig presentaties, waarbij ze elkaars verhaal voorlezen. Dina kwam in vol ornaat op in een lange gele rok, waarop grote veelkleurige zakken. In iedere zak zit een verhaal. Dina vertelde er drie, van een Afghaanse, van een Somalische en van een Oekraïense. Dat laatste verhaal houdt ons Nederlanders een spiegel voor in zowel positieve als negatieve zin. Positief is bijvoorbeeld de koffiepauze, negatief is dat iedereen in Nederland een agenda nodig heeft. Daarna moest Andrée van Es weg, op naar de volgende afspraak, maar niet vóórdat er een foto was gemaakt met alle rolmodellen.
Na de pauze introduceerden Adri Siffels en Hélène van Roode de rolmodellen. Ze werden naar voren gehaald, er werd iets over hun leven en werk verteld en ze kregen het boek en bloemen. Hélène kondigde aan dat deze presentatie niet het einde is van het project, maar het begin van een nieuw netwerk, waarin Nederlandse en migrantenvrouwenorganisaties gaan samenwerken. Vervolgens haalde zij Agnes Verbiest naar voren, die de redactie van het boek heeft verzorgd.
Slotwoorden werden gesproken door Minka Jansen, directeur van ProFor en Leonie van Gils. Minka wees er op dat het voor kleine projecten haast onmogelijk is geworden om nog subsidie te krijgen. Zij is ook van mening dat bij de gesubsidieerde projecten wordt uitgegaan van vooronderstellingen. Als het dan niet goed uitpakt, is het de schuld van ‘de ander’: ‘zij willen niet’. Dat ProFor aan dit project wilde meewerken, was juist het feit dat de deelnemende migranten(organisaties) er zelf zo veel inbreng in hebben.
Leonie wees op het belang van samenwerking van vrouwenorganisaties en dankte alle medewerkers voor hun inbreng.
De uit Papua afkomstige Betty Ireeuw wilde na afloop graag nog iets zeggen. Zij vertelde dat ze nooit had gedacht dat haar verhaal in haar eigen woorden ooit nog eens op schrift zou komen en ze bedankte de organisatie voor de mogelijkheid.
Na afloop werd nog druk nagepraat onder genot van een drankje. Alle aanwezigen ontvingen bij vertrek een exemplaar van het boek.
Hélène van Roode
Boek en cd Levensverhalen
Het boek en de cd zijn in een oplage van 200 exemplaren gedrukt. Dit is mogelijk geworden door financiële bijdragen van de Rabobank Amsterdam en de Stichting Haëlla in Den Haag. Samenstelling, redactie en lay-out zijn volledig gedaan door vrijwilligers van bureau ProFor en Vereniging voor Vrouwenbelangen.
De leden van Vrouwenbelangen die niet aanwezig waren kunnen het boek met cd bestellen bij Adri Siffels, e-mail a.siffels@hccnet.nl , tel. 020-6420612. Het boek is voor leden gratis, wel wordt een bijdrage van €4,00 gevraagd voor de verzendkosten.
Het boek is ook te bestellen bij de boekhandel onder ISBN nummer 9789088420429.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
maandag 30 augustus 2010
vrouwenemancipatie voltooid?...
Enkele dagen geleden las ik (in een LinkedIn oproep voor een cursus voor zakenvrouwen) dat hedendaagse vrouwen bevrijd zijn door de eerste, tweede, derde en zelfs al vierde emancipatiegolf. Ik heb daar toch minimaal de laatste emancipatiegolf van gemist, maar dat kwam misschien doordat ik toen te druk was met mijn hoofd boven water houden bij het combineren van de rol als echtgenote van carriereman, moeder van twee bloedjes, parttime werknemer, deeltijd student HBO-plus en vrijwilliger bij een non-profit-organisatie.
Nu ben ik in wat rustiger vaarwater: de kinderen zijn begonnen aan hun beroepsopleidingen, manlief heeft een prima job bij farmaceutisch bedrijf in Oss, en ik ben net voor de crisis begonnen met mijn eigen bedrijf.
Tijd genoeg (over) dus voor een bestuursfunctie bij Vrouwenbelangen.
Toen ik dat aan een kennis, zelf een succesvolle zakenvrouw, meedeelde keek ze mij verbijsterd aan: waar haalde ik de inspiratie vandaan om bij zo’n achterhaalde fossielenclub te gaan?????? Vrouwen hebben toch vandaag de dag alle keuzevrijheid om hun leven in te richten zoals zij zelf willen??? Vrouwen moeten niet zeuren maar de schouders eronder zetten!
Haar oordeel schoot mij weer te binnen toen ik op LinkedIn de oproep las voor een cursus kracht en kwetsbaarheid. Voor Vrouwen. Ik geloofde mijn ogen niet: een cursus kwetsbaarheid voor vrouwen. In wat voor wereld leven wij in 2010?
Even op een rijtje zetten: de zakenvrouw die vond dat vrouwen niet moeten zeuren heeft zelf, tot haar verdriet, geen kinderen. Zij stortte zich vol overgave op haar carriere. En met succes!
Een succesvolle politievrouw-van-allochtone-afkomst, die over haar glanzende carriere binnen het politiekorps vertelde gaf, desgevraagd, toe dat zij een keuze heeft gemaakt voor haar carriere. Een partner zou daar misschien nog wel bij kunnen, maar kinderen zijn geen optie: kids of carriere, dat is de keuze.
Zonder haar persoonlijk te kennen ben ik een bewonderaar van Annemarie van Gaal: als bijstandsmoeder begonnen en nu BN-er en een van de meest succesvolle zakenvrouwen van Nederland. Hoe deed ze dat toch? Werd zij misschien in haar ambities niet gehinderd door een echtgenoot?
Dit zijn drie voorbeelden van succesvolle vrouwen. Er zijn er talloze! Zij gingen en gaan voor eigen succes, en brengen daartoe offers. De “moeder” van al deze vrouwen is natuurlijk Aletta Jacobs, mede-oprichtster van Vrouwenbelangen.
Gelukkig zijn er ook vandaag de dag nog vrouwen die niet voor eigen persoonlijk gewin gaan, maar zich inzetten voor de bevrijding van en gelijke kansen voor vrouwen, die zonder breed maatschappelijk draagvlak niet die kansen kunnen grijpen. Zij pleiten bij verschillende organisaties, op verschillende wijze, bij overheden op nationaal en internationaal niveau, voor gelijke rechten , gelijke kansen en gelijke vertegenwoordiging. Zij schrijven rapporten en nemen deel aan congressen, veelal op eigen kosten, om op talrijke plaatsen in de wereld de Vrouwenzaak te bepleiten. Dat zijn de Vrouwen van Vrouwenbelangen! Hulde aan hen!
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
Nu ben ik in wat rustiger vaarwater: de kinderen zijn begonnen aan hun beroepsopleidingen, manlief heeft een prima job bij farmaceutisch bedrijf in Oss, en ik ben net voor de crisis begonnen met mijn eigen bedrijf.
Tijd genoeg (over) dus voor een bestuursfunctie bij Vrouwenbelangen.
Toen ik dat aan een kennis, zelf een succesvolle zakenvrouw, meedeelde keek ze mij verbijsterd aan: waar haalde ik de inspiratie vandaan om bij zo’n achterhaalde fossielenclub te gaan?????? Vrouwen hebben toch vandaag de dag alle keuzevrijheid om hun leven in te richten zoals zij zelf willen??? Vrouwen moeten niet zeuren maar de schouders eronder zetten!
Haar oordeel schoot mij weer te binnen toen ik op LinkedIn de oproep las voor een cursus kracht en kwetsbaarheid. Voor Vrouwen. Ik geloofde mijn ogen niet: een cursus kwetsbaarheid voor vrouwen. In wat voor wereld leven wij in 2010?
Even op een rijtje zetten: de zakenvrouw die vond dat vrouwen niet moeten zeuren heeft zelf, tot haar verdriet, geen kinderen. Zij stortte zich vol overgave op haar carriere. En met succes!
Een succesvolle politievrouw-van-allochtone-afkomst, die over haar glanzende carriere binnen het politiekorps vertelde gaf, desgevraagd, toe dat zij een keuze heeft gemaakt voor haar carriere. Een partner zou daar misschien nog wel bij kunnen, maar kinderen zijn geen optie: kids of carriere, dat is de keuze.
Zonder haar persoonlijk te kennen ben ik een bewonderaar van Annemarie van Gaal: als bijstandsmoeder begonnen en nu BN-er en een van de meest succesvolle zakenvrouwen van Nederland. Hoe deed ze dat toch? Werd zij misschien in haar ambities niet gehinderd door een echtgenoot?
Dit zijn drie voorbeelden van succesvolle vrouwen. Er zijn er talloze! Zij gingen en gaan voor eigen succes, en brengen daartoe offers. De “moeder” van al deze vrouwen is natuurlijk Aletta Jacobs, mede-oprichtster van Vrouwenbelangen.
Gelukkig zijn er ook vandaag de dag nog vrouwen die niet voor eigen persoonlijk gewin gaan, maar zich inzetten voor de bevrijding van en gelijke kansen voor vrouwen, die zonder breed maatschappelijk draagvlak niet die kansen kunnen grijpen. Zij pleiten bij verschillende organisaties, op verschillende wijze, bij overheden op nationaal en internationaal niveau, voor gelijke rechten , gelijke kansen en gelijke vertegenwoordiging. Zij schrijven rapporten en nemen deel aan congressen, veelal op eigen kosten, om op talrijke plaatsen in de wereld de Vrouwenzaak te bepleiten. Dat zijn de Vrouwen van Vrouwenbelangen! Hulde aan hen!
Freke Schoemaker
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
dinsdag 24 augustus 2010
Rolpatronen
Die ingebakken rolpatronen m/v.
Ik kom ze nog elke dag tegen.
Het zou verstandig zijn mij er niet (meer) aan te ergeren, want daarmee straf ik mij zelf het meest. Maar ik kan niet helpen ze waar te nemen.
Kijk naar het gezelschap dat werkt aan de huidige kabinetsformatie (VVD, CDA, PVV). Wie zitten aan tafel met de informateur(m)? Drie fraktievoorzitters (m) en drie assistenten (2m,1v,). Ik telde nog een v als assistent van de informateur. Totaal 8 personen, waarvan 6 mannen en 2 vrouwen, die de toekomst van ons land (51% v) voor jaren vastleggen. Zij worden overspoeld met alle mogelijke brieven ter beïnvloeding van hun gesprekken, maar een klacht over de sámenstelling van dit belangrijke gezelschap heb ik nog niet gezien. En dat terwijl op bijna alle kandidatenlijsten voor de Tweede Kamerverkiezingen de tweede plaats werd toegekend aan een vrouw. De meeste van hen zijn weer uit beeld als het echt belangrijk wordt.
De politieke macht is dus nog steeds vooral het mannendomein.
Wordt dat in de toekomst beter? Hoe worden de kinderen opgevoed? Stap eens een speelgoedwinkel binnen. De meisjes van nu hebben een aparte afdeling. Je hoeft niet te zoeken: volg het roze spoor! Imitiatie-huishoudspullen tot in de mooiste details. Ik liep er langs met een jongen van 12, die mij minachtend toevoegde: voor de meiden!
Soms zijn er tekenen van hoop. Ik ken ze echt: jonge vaders, die met liefde en aandacht de baby verschonen. Er over twisten wie (buiten!) het kind in de draagdoek mag vervoeren. Maar dat blijft een kleine groep mannen, die er veel voor over moet hebben hun aandeel in de kinderverzorging te kunnen en mogen leveren. Ook bij hun baas moet de knop om, want part-time werken is voor vrouwen; voor mannen is het vermindering van hun carrièrekansen.
In de sport lijkt het aantal typische mannensporten te verminderen. Maar prof-vrouwenvoetbal moet zich voortdurend in de aandacht vechten. Tot de trekker (v) ervan het zelfs opgeeft. Bij het WK in Zuid-Afrika werd de belangstelling tussen m/v gedeeld langs zeer traditionele lijnen: de voetballers en de Babes. Een teken van hoop: een vrouw is voorzitter geworden van een grote profvoetbalvereniging.
Soms een tegengestelde ontwikkeling. In de klassieke muziekwereld wordt de viool een vrouweninstrument genoemd. Ik las dat en vond het niet erg!
Tot slot nog een uit de kampeerwereld. Nee, het gaat nu niet over de afwas. Het is geen taboe meer dat mannen de campingafwas doen; dat gaat beter. Anderzijds zie ik wel altijd de mánnen met de barbecue bezig. Zouden vrouwen dat misschien maar zo laten omdat hij dan tenminste ook een aandeel aan het koken heeft? Misschien kom ik op de verkeerde campings, maar als ik naast mijn man aan het stuur zit en aankom met de caravan kijkt men daar van op. Ik krijg dan (later) van vrouwen te horen dat zij dat ‘bewonderenswaardig’ of ‘moedig’, kortom bijzonder vinden. En het is echt niet moeilijker dan gewoon auto rijden, zeg ik dan. Soms vraag ik haar of zij het dan van haar man ook zo geweldig vindt dat hij dat doet. !!!??? Maar meestal vraag ik waarom zij het zelf niet doet of tenminste geprobeerd heeft. Het antwoord geeft te denken: ‘Hij gaat er van uit dat vrouwen dat niet kunnen en zegt dat hij geen rustig moment zou hebben als ik achter het stuur zou zitten met de caravan erachter. En dan toch doorzetten? Nee, hoor, ik ga daarover geen ruzie maken, het is ook míjn vakantie.” Overigens betrapte ik mij zélf op een rolvooroordeel, toen ik verrukt afliep op een groepje vrouwen, die elk alleen met een caravan op de camping aankwamen. De club van alleengaande vrouwelijke caravanners; goed zo.
Blijft de vraag:
- wachten we rustig tot het vanzelf beter wordt of leggen we de vinger op elk rolpatroon-misbaksel wat we tegen komen?
Cock Kerling.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
Ik kom ze nog elke dag tegen.
Het zou verstandig zijn mij er niet (meer) aan te ergeren, want daarmee straf ik mij zelf het meest. Maar ik kan niet helpen ze waar te nemen.
Kijk naar het gezelschap dat werkt aan de huidige kabinetsformatie (VVD, CDA, PVV). Wie zitten aan tafel met de informateur(m)? Drie fraktievoorzitters (m) en drie assistenten (2m,1v,). Ik telde nog een v als assistent van de informateur. Totaal 8 personen, waarvan 6 mannen en 2 vrouwen, die de toekomst van ons land (51% v) voor jaren vastleggen. Zij worden overspoeld met alle mogelijke brieven ter beïnvloeding van hun gesprekken, maar een klacht over de sámenstelling van dit belangrijke gezelschap heb ik nog niet gezien. En dat terwijl op bijna alle kandidatenlijsten voor de Tweede Kamerverkiezingen de tweede plaats werd toegekend aan een vrouw. De meeste van hen zijn weer uit beeld als het echt belangrijk wordt.
De politieke macht is dus nog steeds vooral het mannendomein.
Wordt dat in de toekomst beter? Hoe worden de kinderen opgevoed? Stap eens een speelgoedwinkel binnen. De meisjes van nu hebben een aparte afdeling. Je hoeft niet te zoeken: volg het roze spoor! Imitiatie-huishoudspullen tot in de mooiste details. Ik liep er langs met een jongen van 12, die mij minachtend toevoegde: voor de meiden!
Soms zijn er tekenen van hoop. Ik ken ze echt: jonge vaders, die met liefde en aandacht de baby verschonen. Er over twisten wie (buiten!) het kind in de draagdoek mag vervoeren. Maar dat blijft een kleine groep mannen, die er veel voor over moet hebben hun aandeel in de kinderverzorging te kunnen en mogen leveren. Ook bij hun baas moet de knop om, want part-time werken is voor vrouwen; voor mannen is het vermindering van hun carrièrekansen.
In de sport lijkt het aantal typische mannensporten te verminderen. Maar prof-vrouwenvoetbal moet zich voortdurend in de aandacht vechten. Tot de trekker (v) ervan het zelfs opgeeft. Bij het WK in Zuid-Afrika werd de belangstelling tussen m/v gedeeld langs zeer traditionele lijnen: de voetballers en de Babes. Een teken van hoop: een vrouw is voorzitter geworden van een grote profvoetbalvereniging.
Soms een tegengestelde ontwikkeling. In de klassieke muziekwereld wordt de viool een vrouweninstrument genoemd. Ik las dat en vond het niet erg!
Tot slot nog een uit de kampeerwereld. Nee, het gaat nu niet over de afwas. Het is geen taboe meer dat mannen de campingafwas doen; dat gaat beter. Anderzijds zie ik wel altijd de mánnen met de barbecue bezig. Zouden vrouwen dat misschien maar zo laten omdat hij dan tenminste ook een aandeel aan het koken heeft? Misschien kom ik op de verkeerde campings, maar als ik naast mijn man aan het stuur zit en aankom met de caravan kijkt men daar van op. Ik krijg dan (later) van vrouwen te horen dat zij dat ‘bewonderenswaardig’ of ‘moedig’, kortom bijzonder vinden. En het is echt niet moeilijker dan gewoon auto rijden, zeg ik dan. Soms vraag ik haar of zij het dan van haar man ook zo geweldig vindt dat hij dat doet. !!!??? Maar meestal vraag ik waarom zij het zelf niet doet of tenminste geprobeerd heeft. Het antwoord geeft te denken: ‘Hij gaat er van uit dat vrouwen dat niet kunnen en zegt dat hij geen rustig moment zou hebben als ik achter het stuur zou zitten met de caravan erachter. En dan toch doorzetten? Nee, hoor, ik ga daarover geen ruzie maken, het is ook míjn vakantie.” Overigens betrapte ik mij zélf op een rolvooroordeel, toen ik verrukt afliep op een groepje vrouwen, die elk alleen met een caravan op de camping aankwamen. De club van alleengaande vrouwelijke caravanners; goed zo.
Blijft de vraag:
- wachten we rustig tot het vanzelf beter wordt of leggen we de vinger op elk rolpatroon-misbaksel wat we tegen komen?
Cock Kerling.
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
zondag 15 augustus 2010
Gelijke behandeling???
Vorige week ontving ik via email een schokkende powerpoint-presentatie, getiteld “Canvas Prison”. In een serie dia’s werd duidelijk gemaakt wat het dragen van een Boerka in de praktijk inhoudt. Een zwaar kledingstuk, waarmee vrouwen niet alleen aan het zicht van de buitenwereld worden onttrokken, maar ook zelf nauwelijks meer zicht hebben op die buitenwereld. Voor hun ogen is een fijnmazig gaas in de “kijkopening” van de Boerka geplaatst, waardoor het zicht in hoge mate wordt belemmerd. Een bril dragen wordt onmogelijk door de Boerka, dus als je als vrouw slechtziend bent: pech!!! Veilig de straat oversteken: jammer dan, het uitzicht wordt zo belemmerd dat er veel ongelukken gebeuren. Maar ook: hard weglopen is nogal lastig! En wat denk je van bevallen in een boerka? En je kind knuffelen, vasthouden, voeden, oogcontact?...
Gelukkig heeft iemand inmiddels de presentatie op YouTube gezet: Kijk maar eens op http://www.youtube.com/watch?v=ojBrzUil0Ig.
Wie de powerpoint-presentatie wil ontvangen kan deze aanvragen bij bureau@vrouwenbelangen.nl
Vrijdag j.l. stond in mijn krant in een heel klein berichtje dat een Iraanse vrouw, waarschijnlijk na dagenlange marteling, haar overspel heeft toegegeven. Zij zal, naar "goed islamitisch gebruik"worden gestenigd...
Nog meer islam, of nog meer vrouwenmishandeling:
Time is in opspraak. Het veelgelezen Amerikaanse tijdschrift heeft op de cover Aisha afgebeeld. Een tot voor kort onbekende vrouw, die gruwelijk mishandeld is door de Talibaan. Time is helder over het waarom van plaatsing: What Happens If We Leave Afghanistan. Op de weblog van nrc is de discussie hierover losgebarsten... Volg de discussie of praat mee op http://weblogs.nrc.nl/expertdiscussies/kan-de-cover-van-time/
In Nederland worden de bestaande wetten met betrekking tot gelijke behandeling geïntegreerd tot één nieuwe wet. Recent is hiervoor het concept-wetsvoorstel Integratiewet Awgb ter consultatie voorgelegd. De internet-consultatie loopt tot 1 oktober. Kijk hiervoor op http://www.internetconsultatie.nl/integratiewetawgb
En tenslotte iets geheel anders:
Een kwart van de, door een Brits modeblad ondervraagde, vrouwen toont hun ware gezicht niet aan hun partner... Hoe dat zit? Zij hebben zich nog nooit "naturel "aan hun partner laten zien, en een flink deel van deze vrouwen sluipt 's morgens eerder dan manlief het bed uit om alvast de make-up wat bij te werken. Het mocht anders eens op een relatiecrisis uitlopen. Misschien moeten deze vrouwen eens een tijdje aan de Boerka????
Lees het artikel op http://www.nu.nl/lifestyle/2304100/kwart-vrouwen-toont-ware-gezicht-niet-partner.html
Freke Schoemaker
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
Gelukkig heeft iemand inmiddels de presentatie op YouTube gezet: Kijk maar eens op http://www.youtube.com/watch?v=ojBrzUil0Ig.
Wie de powerpoint-presentatie wil ontvangen kan deze aanvragen bij bureau@vrouwenbelangen.nl
Vrijdag j.l. stond in mijn krant in een heel klein berichtje dat een Iraanse vrouw, waarschijnlijk na dagenlange marteling, haar overspel heeft toegegeven. Zij zal, naar "goed islamitisch gebruik"worden gestenigd...
Nog meer islam, of nog meer vrouwenmishandeling:
Time is in opspraak. Het veelgelezen Amerikaanse tijdschrift heeft op de cover Aisha afgebeeld. Een tot voor kort onbekende vrouw, die gruwelijk mishandeld is door de Talibaan. Time is helder over het waarom van plaatsing: What Happens If We Leave Afghanistan. Op de weblog van nrc is de discussie hierover losgebarsten... Volg de discussie of praat mee op http://weblogs.nrc.nl/expertdiscussies/kan-de-cover-van-time/
In Nederland worden de bestaande wetten met betrekking tot gelijke behandeling geïntegreerd tot één nieuwe wet. Recent is hiervoor het concept-wetsvoorstel Integratiewet Awgb ter consultatie voorgelegd. De internet-consultatie loopt tot 1 oktober. Kijk hiervoor op http://www.internetconsultatie.nl/integratiewetawgb
En tenslotte iets geheel anders:
Een kwart van de, door een Brits modeblad ondervraagde, vrouwen toont hun ware gezicht niet aan hun partner... Hoe dat zit? Zij hebben zich nog nooit "naturel "aan hun partner laten zien, en een flink deel van deze vrouwen sluipt 's morgens eerder dan manlief het bed uit om alvast de make-up wat bij te werken. Het mocht anders eens op een relatiecrisis uitlopen. Misschien moeten deze vrouwen eens een tijdje aan de Boerka????
Lees het artikel op http://www.nu.nl/lifestyle/2304100/kwart-vrouwen-toont-ware-gezicht-niet-partner.html
Freke Schoemaker
Word lid van Vrouwenbelangen als je, met ons, vindt dat Gelijk Staatsburgerschap voor vrouwen in Nederland nog niet bereikt is. Kijk voor meer informatie op http://www.vrouwenbelangen.nl/vereniging/index.htm
zondag 1 augustus 2010
Meer vrouwen in de politiek?!!!
KIESRECHT en VERKIEZINGEN
In 1894 werd de “Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht“ opgericht. Het begon met een klein aantal leden ook al omdat veel vrouwen door hun man werden tegengehouden om zich aan te sluiten. Maar langzaam groeide onder aanvoering van de eerste voorzitter Annette Versluys-Poelman, het besef onder vrouwen dat hun stem nodig was om gewenste maatschappelijke verbeteringen te kunnen bereiken.
De tweede voorzitter, Aletta Jacobs van 1903 - 1919, was sterk gericht op het verkrijgen van kiesrecht. Zij vernam in 1883 al dat in de grondwet inzake kiesrecht alleen Nederlanders genoemd werden, dus niet mannen of vrouwen. Zij verzocht toen de burgemeester van Amsterdam om op de kiezerslijst te worden geplaatst, als belastingbetalend burger. Dat werd geweigerd en zij ging in beroep tot en met de Hoge Raad, die haar meldde dat een vrouw geen kiesrecht mocht uitoefenen. In 1887 werd in de nieuwe Grondwet het actieve en passieve kiesrecht aan mannelijke Nederlanders toegekend!
Het is aan de strijd van die eerste vrouwen te danken dat in 1917 het passieve en in 1919 het actieve kiesrecht ook aan vrouwen werd toegekend, door het woord mannelijke weer uit de grondwet te schrappen. Weinig zullen die eerste vrouwen hebben vermoed dat nu, in 2010, nog steeds vrouwen actief zijn om (verborgen) achterstanden op mannen in te halen.
De Vereniging voor Vrouwenbelangen, Vrouwenarbeid en gelijk Staatsburgerschap, kortweg Vrouwenbelangen, is een rechtstreekse opvolger van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht.
Het gelijk staatsburgerschap is tegenwoordig een speerpunt voor de vereniging, vooral, maar niet uitsluitend, gericht op evenredige vertegenwoordiging in de politieke organen.
In 1996 maakte het Kabinet streefcijfers bekend, voor Tweede Kamer en Provinciale Staten 35%, bij elke volgende verkiezing 5% groei; voor Eerste Kamer en Gemeenteraden 30% , ook telkens te verhogen met 5% tot evenredigheid bereikt is. Dat houdt in dat nu in 2010 die evenredigheid bereikt zou moeten zijn…. Hoe staan we er nu voor?
Tweede Kamer dit jaar 41%
Provinciale Staten 2007 36%
Eerste Kamer 2007 35%
Gemeenteraden 2006 26%
De uitslagen van ruim 400 gemeenteraden 2010 zijn nog niet kompleet, maar steekproeven zien er niet erg hoopvol uit.
De streefcijfers zijn duidelijk niet gehaald.
Het is nog steeds nodig om te stimuleren dat op vrouwen voorkeurstemmen worden uitgebracht.
De meeste partijen hebben voldaan aan het verzoek van M/V 50/50 (een werkgroep van Vrouwen-belangen) om achter elke kandidaat op de kieslijst een m of v te zetten, zodat kiezers weten of zij op een man of vrouw stemmen.
In 2011 zijn er verkiezingen voor de Provinciale Staten. De partijen zoeken nu hun kandidaten, dus nu is het tijd om als partijlid te bevorderen dat er voldoende vrouwen op de lijsten komen en vooral op verkiesbare plaatsen. Omdat Provinciale Staten de Eerste Kamerleden kiezen, bepaalt de samenstelling van Provinciale Staten mede de aantallen vrouwen in de komende Eerste Kamer.
Belangrijke verkiezingen dus, maak gebruik van het kiesrecht waar bijna een eeuw geleden zo hard voor gevochten is.
Annemarie Nijenhuis-Hasselman
penningmeester van Vrouwenbelangen
In 1894 werd de “Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht“ opgericht. Het begon met een klein aantal leden ook al omdat veel vrouwen door hun man werden tegengehouden om zich aan te sluiten. Maar langzaam groeide onder aanvoering van de eerste voorzitter Annette Versluys-Poelman, het besef onder vrouwen dat hun stem nodig was om gewenste maatschappelijke verbeteringen te kunnen bereiken.
De tweede voorzitter, Aletta Jacobs van 1903 - 1919, was sterk gericht op het verkrijgen van kiesrecht. Zij vernam in 1883 al dat in de grondwet inzake kiesrecht alleen Nederlanders genoemd werden, dus niet mannen of vrouwen. Zij verzocht toen de burgemeester van Amsterdam om op de kiezerslijst te worden geplaatst, als belastingbetalend burger. Dat werd geweigerd en zij ging in beroep tot en met de Hoge Raad, die haar meldde dat een vrouw geen kiesrecht mocht uitoefenen. In 1887 werd in de nieuwe Grondwet het actieve en passieve kiesrecht aan mannelijke Nederlanders toegekend!
Het is aan de strijd van die eerste vrouwen te danken dat in 1917 het passieve en in 1919 het actieve kiesrecht ook aan vrouwen werd toegekend, door het woord mannelijke weer uit de grondwet te schrappen. Weinig zullen die eerste vrouwen hebben vermoed dat nu, in 2010, nog steeds vrouwen actief zijn om (verborgen) achterstanden op mannen in te halen.
De Vereniging voor Vrouwenbelangen, Vrouwenarbeid en gelijk Staatsburgerschap, kortweg Vrouwenbelangen, is een rechtstreekse opvolger van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht.
Het gelijk staatsburgerschap is tegenwoordig een speerpunt voor de vereniging, vooral, maar niet uitsluitend, gericht op evenredige vertegenwoordiging in de politieke organen.
In 1996 maakte het Kabinet streefcijfers bekend, voor Tweede Kamer en Provinciale Staten 35%, bij elke volgende verkiezing 5% groei; voor Eerste Kamer en Gemeenteraden 30% , ook telkens te verhogen met 5% tot evenredigheid bereikt is. Dat houdt in dat nu in 2010 die evenredigheid bereikt zou moeten zijn…. Hoe staan we er nu voor?
Tweede Kamer dit jaar 41%
Provinciale Staten 2007 36%
Eerste Kamer 2007 35%
Gemeenteraden 2006 26%
De uitslagen van ruim 400 gemeenteraden 2010 zijn nog niet kompleet, maar steekproeven zien er niet erg hoopvol uit.
De streefcijfers zijn duidelijk niet gehaald.
Het is nog steeds nodig om te stimuleren dat op vrouwen voorkeurstemmen worden uitgebracht.
De meeste partijen hebben voldaan aan het verzoek van M/V 50/50 (een werkgroep van Vrouwen-belangen) om achter elke kandidaat op de kieslijst een m of v te zetten, zodat kiezers weten of zij op een man of vrouw stemmen.
In 2011 zijn er verkiezingen voor de Provinciale Staten. De partijen zoeken nu hun kandidaten, dus nu is het tijd om als partijlid te bevorderen dat er voldoende vrouwen op de lijsten komen en vooral op verkiesbare plaatsen. Omdat Provinciale Staten de Eerste Kamerleden kiezen, bepaalt de samenstelling van Provinciale Staten mede de aantallen vrouwen in de komende Eerste Kamer.
Belangrijke verkiezingen dus, maak gebruik van het kiesrecht waar bijna een eeuw geleden zo hard voor gevochten is.
Annemarie Nijenhuis-Hasselman
penningmeester van Vrouwenbelangen
Abonneren op:
Posts (Atom)